کرانچار: برانکو و تیمش به زودی سورپرایز می‌شوند!
یک تساوی و یک شکست پرگل در مشهد بار دیگر نگرانی ها پیرامون سپاهان را به اوج خود رساند تا شرایط برای مربی کروات تیم بدتر از آن چیزی که تصور می شد، پیش برود.
به گزارش "ورزش سه" به نقل از روزنامه خبرورزشی، بدبین‌ترین طرفدار سپاهان تصور نمی‌کرد پرافتخارترین باشگاه تاریخ لیگ برتر بعد از دو فصل تیره و تار این بار هم با هدایت مربی کروات و محبوب همچنین با یک دو جین بازیکن سرشناس لیگ هفدهم را با یک تساوی خانگی و شکست سنگین 4 - صفر مقابل پدیده در مشهد استارت بزند.نتایجی که فشارها روی زلاتکو کرانچار را به اوج رساند تا جایی که ستون‌های نیمکت رهبری این مربی سرشناس و پرافتخار در نصف جهان خیلی زود متزلزل متزلزل و با ریسک بالا شود. با این وجود خود او امیدوارانه از آینده درخشان تیمی که ساخته صحبت می‌کند و از طرفداران انتظار صبوری بیشتری دارد.
* چه شد دوباره به اصفهان و سپاهان برگشتید؟
سه سال رؤیایی را با طرفداران سپاهان و مردم خونگرم و مهمان‌دوست سپاهان تجربه کرده بودم و در تمام سال‌هایی که از ایران دور بودم این خاطرات همواره با من بود. درست قبل از نوروز باستانی از من خواسته شد تا نظراتم را در خصوص بازگشت احتمالی به سپاهان بیان کنم چون گزینه اول هدایت تیم به متزلزل و با ریسک بالا عنوان جانشین ویسی من بودم. به من گفته شد بیا و تیم را نجات بده تا هم رضایت طرفداران روی سکوها جلب شود هم اینکه بتوانیم جایگاه چهارم جدول و رسیدن به سهمیه پلی‌‌آف لیگ قهرمانان آسیا را به دست بیاوریم که در این راه تنها یک گام کم آوردیم.
* تصمیم به بازگشت آن هم در شرایط بحرانی که سپاهان داشت، ریسک خطرناکی نبود؟
برای زنده بودن در فوتبال حرفهای باید همواره آمادگی ریسک کردن وجود داشته باشد. ریسکی که همواره و هر لحظه تو را رها متزلزل و با ریسک بالا نمی‌کند پس مهم آمادگی لازم برای برخورد با آن و مدیریت این ریسک است که فکر می‌کنم در تمام این سال‌ها به خوبی آموخته باشم چگونه با ریسک کنار بیایم. در آن مقطع ارزیابی من این بود که 6 بازی فرصت خوبی است بتوانیم سپاهان را به جایگاهی که استحقاقش را دارد برسانیم اما گفتم فقط یکی، دو گام آخر را اشتباه رفتیم و.
* شاید به خاطر همان نتایج بود که انتظارات دوباره از سپاهان برای لیگ هفدهم بالا رفت؟
من نمی‌توانم قضاوتی در ارتباط با انتظارات طرفداران داشته باشم اما این واقعیت را خوب درک کردم تحت هر شرایطی از سپاهان انتظار حضور در کورس قهرمانی و تصاحب جام می‌رود بنا بر این فکر نمی‌کنم آن نتایج تأثیر چندانی در این انتظارات داشته باشد. شاید به خاطر اطلاع از همین انتظارات بود که در هنگام تمدید قرارداد سعی کردم بیشتر به منافع باشگاه و تیم بیندیشم تا خودم چون می‌خواستم سپاهان را به همان مسیر پرافتخاری که من بلد بودم برگردانم و دو سال تلخ را از یادها پاک کنم.
* اما دو بازی هفته اول و دوم که این‌گونه نشان نداد!
متأسفانه همین‌طور است که شما می‌گویید اما در تمام سال‌هایی که مربیگری کردم به این واقعیت رسیدم که هر استارت و آغازی می‌تواند با شگفتی و سورپرایزهایی همراه باشد که این بار ناکامی تیم برخلاف پیش‌بینی‌ها کمی ما را غافلگیر کرد اما جای نگرانی وجود ندارد چون باید صبور باشیم تا تیم جدیدی که پایه گذاشتم با تئوری‌هایی که من برایش طراحی کردم دوباره به روزهای افتخار‌آفرینی و درخشش در آسمان نقش جهان برسد، اتفاقی که شک ندارم رسیدن به آن زیاد دور نیست.
* فکر می‌کنید طرفداران صبوری مد نظر شما را داشته باشند؟
من انسان واقع‌گرایی هستم و شک ندارم بیشتر طرفداران سپاهان نیز با واقعیت زندگی می‌کنند و اوضاع را می‌سنجند. زمان کوتاهی از فصل گذشته و قضاوت کردن تیم بعد از دو هفته نمی‌تواند منصفانه باشد. من تیمی در اختیار دارم که بازیکنانش از شخصیت و انگیزه لازم برای رساندن سپاهان به جایگاه والا در فوتبال ایران برخوردار هستند اما برای رسیدن به آن تیم باید کمی صبور بود تا این بازیکنان به هماهنگی و شناخت کامل برسند. بله قبول دارم این بازیکنان از نظر فنی فوق‌‌العاده هستند اما برخی از آنها هنوز به بزرگی و جایگاه والای سپاهان پی نبردند که مسلماً با گذشت زمان این وضعیت هم بهتر خواهد شد بنابراین این فرصت باید داده شود تا آنها از زیر بار این فشارها به سلامت خارج شوند.
* شما هم قبول کنید که خوردن 4 گل از پدیده در مشهد اتفاقی نیست که طرفدار سپاهان انتظار دیدن آن را داشته باشد!
خود ما هم انتظار این اتفاق را نداشتیم، نتیجه‌ای شگفت‌آور و مأیوس‌کننده بود که باعث شد من یکی، دو روز خواب به چشمانم نیاید اما برخی روزها در فوتبال هست که هیچ چیزی به نفع شما رقم نمی‌خورد و آن روز مقابل پدیده هم این واقعیت برای سپاهان رخ داد و درس بزرگی به همه اعضای تیم داد. من قبول دارم از دید طرفداران این اتفاق نگران‌کننده و در واقع اوج ناامیدی بود اما برای من از دید سرمربی تیم شکست این‌چنینی آن هم در هفته دوم فصل نمی‌تواند مسئله‌ساز شود. گفتم من تئوری‌های خودم را برای بازسازی سپاهان دارم و براساس این تئوری به اصولی پایبندم و تا جایی که در توانم باشد به آن عمل می‌کنم تا دیگر چنین شکست و بازی بدی از سپاهان در لیگ برتر شاهد نباشم.
* بیشتر طرفداران سپاهان انتظار داشتند در تابستان ستاره‌های بزرگ جذب شوند نه بازیکنان فعلی!
در ابتدا باید دید منظور از ستاره چیست یا اینکه به چه بازیکنی باید لقب ستاره دارد؟ اگر منظور از بازیکن ملی‌پوش ستاره است که من دو ملی‌پوش (آقایی و پورقاز) جذب کردم. اگر منظور از ستاره گلزن قهار است ما رفتیم و دومین گلزن برتر فصل قبل را خریدیم. اگر منظور از ستاره بازیکن خوب و باسابقه خارجی است که ما دو برزیلی آوردیم آن هم با کارنامه درخشش در فوتبال اروپا، بازیکنانی که در چمپیونزلیگ اروپا به میدان رفته‌اند که حضور در این تورنمنت نصیب هر بازیکنی نمی‌شود. در کنار این نفرات ما بازیکنانی جوان جذب کردیم که در این فصل و همچنین سال‌های آتی حرفهای زیادی از آنها خواهید شنید.
* به برزیلی‌ها اشاره کردید، بسیاری اعتقاد دارند این‌گونه بازیکنان درجه دو و سه دردی از مشکلات تیم‌های ایرانی حل نمی‌کنند!
درجه دو و سه! من این نظر را ندارم چون اعتقاد دارم کارنامه‌ای که آنها داشتند ثابت می‌کند بازیکنان بسیار خوبی برای سپاهان و لیگ برتر ایران خواهند بود. شک ندارم برطرف شدن برخی مسائل و رسیدن آنها به اوج دوران بدنی زمینه را برای ستاره شدن این برزیلی‌ها در فوتبال ایران و آسیا هموار خواهد کرد. بازیکنی که از کشوری دیگر به ایران می‌‌آید قطعاً با 9 روز تمرین نمی‌تواند در حد ستاره بازی کند اما هم رافائل هم جایرو می‌توانند جا پای ستاره‌های خارجی برتر سال‌های گذشته سپاهان و ایران بگذارند پس به انتخاب‌های من شک نکنید.
* شاید زود باشد این سؤال را بپرسیم اما با گذشت دو هفته می‌توان راجع به سطح کیفی لیگ برتر ایران صحبت کرد؟
قطعاً با دو بازی نمی‌توان هیچ ارزیابی‌ای داشت اما نتایج رقم خورده در این بازی‌ها بدون احتساب عملکرد فنی یک نکته را به اثبات رسانده آن هم اینکه ممکن است با شگفتی‌های بزرگی در فوتبال باشگاهی ایران روبه‌رو شویم.
* فکر می‌کنید چند تیم مدعی قهرمانی لیگ برتر باشند؟
اولین مدعی پرسپولیس نام دارد، تیمی که با هدایت برانکو به ساختار و نظم بسیار خوبی رسیده و خریدهای هوشمندانه‌ای هم داشت. بعد از این تیم باید از استقلال نام ببریم که تیمی نسبتاً کامل در اختیار دارد و در کنار آنها از ذوب‌آهن که با حفظ اسکلت اصلی و مربی جدیدش امیر قلعه‌نویی قطعاً قابل چشم‌پوشی نخواهد بود. به نظر چهار تا پنج تیم مدعی قهرمانی فصل خواهند بود حتی تراکتورسازی با یحیی گل‌محمدی.
* پس برای قهرمانی سپاهان باید در وهله اول از سد برانکو ایوانکوویچ دوست صمیمی‌‌تان بگذرید؟
دوست ندارم راجع به مصاف با برانکو از الان حرفی بزنم چون زمان زیادی تا آن بازی فرصت هست اما تنها می‌توانم بگویم من همیشه دنبال مسیری می‌گردم که برنده باشم نه بازنده از همین‌رو شک نکنید تا آن روز سورپرایزهای خوبی برای برانکو و شاگردانش با سپاهان رؤیایی و ایده‌آل که می‌سازیم خواهم داشت. همین‌طور برای سایر مدعیان و رقیبان که باید مراقب سورپرایزهای سپاهان باشند.
روزهای ناخوشِ اقتصاد ابوظبی؛ «طوفان یمن۳» چگونه اقتصاد امارات را متزلزل کرد؟
توقف صادرات نفت، کاهش سرمایه‌گذاری خارجی، رکود گردشگری، افزایش ریسک فعالیت اقتصادی، زیان بخش هتل‌داری و همچنین ضرر به فرودگاه‌های امارات در پی لغو پروازها از مهم‌ترین آثار عملیات‌های انصارالله یمن علیه امارات است.
به گزارش سرویس بین‌الملل خبرگزاری فارس، پایگاه خبری «المسیره» یمن، در گزارشی به آثار و نتایج واکنش موشکی اخیر نیروهای انصارالله به حملات ابوظبی، معروف به «طوفان یمن۳» بر بخش‌های مختلف اقتصاد امارات عربی متحده پرداخت.
در ابتدای این گزارش آمده است: «حوادث اخیر به اقتصاد دولت امارات آسیب وارد کرد؛ کشوری که اقتصاد ملی‌اش بر پایه سرمایه‌گذاری و گردشگری بنا شده است. امارات در نظر جهانیان یک محیط امن و باثبات بود، اما اکنون این تصور کاملا برعکس شده است؛ چنانچه ابوظبی به دست‌درازی‌اش به یمن و اشغال مناطق این کشور [به تشویق و حمایت صهیونیست‌ها و آمریکایی‌ها] ادامه دهد، این وضعیت تداوم خواهد یافت».
در ادامه این گزارش آمده است که «دولت امارات بزرگترین بازار اقتصادی باز جهان را داراست و خارجی‌ها در آن دارایی‌های بیشتری نسبت به خود اماراتی‌ها دارند؛ اما حالا این کشور به میدانی برای جنگ و محیطی نامناسب برای سرمایه‌گذاری تبدیل شده است. دلیل این امر، طوفان‌‌‌های حملات یمن بود که اعتماد را از سرمایه‌گذاران خارجی سلب و خسارت‌های بزرگی را به اقتصاد این کشور تحمیل کرد؛ اقتصادی که اساساً رانتی و بر صادرات نفتی و گاز مبتنی است. این اقتصاد هیچ‌گاه بر پایه تولید داخلی شکل نگرفته است؛ به همین دلیل است که دولت امارات از دولت‌های مصرف‌کننده به شمار می‌رود نه تولیدکننده».
امارات بزرگترین بازار باز جهان، بعد از عملیات طوفان یمن۳ به میدانی برای جنگ تبدیل شد.
«یحیى علی السقاف» معاون وزارت دارایی یمن تاکید کرد که عملیات طوفان یمن۳، قدرت موشکی و پهبادهای یمنی و واقعیت دولت امارات را نشان داد. سرانجام ابوظبی ضعیف‌تر از خانه عنکبوت شد و اقتصادش با وضعیت بدی در معرض نابودی قرار گرفت.
السقاف در گفتوگو با المسیره افزود: «دولت امارات متحمل خسارات بزرگی شد و آثار مستقیم این حملات، از توقف صادرات نفت فراتر رفت. قیمت نفت امارات بالا رفت و بسیاری از کشورها قراردادهای آینده خود برای خرید نفت امارات را لغو کردند. با این آگاهی که اقدامات نیروهای مسلح یمنی به عنوان پاسخ به جنگی اقتصادی تلقی می‌شوند که دولت‌های دشمن سعودی و اماراتی از هفت سال پیش علیه یمن آغاز کرده‌اند. زمانی که دولت امارات علاوه بر اشغال مناطق، نسبت به تعطیلی بنادر یمنی [از جمله بندر المخاء وبلحاف] و توقیف صادرات نفت و گاز این کشور اقدام کرد. سوال این جاست که چگونه ممکن است کشوری کوچک با خانه‌ای شیشه‌ای به خانه‌های دیگران سنگ بیاندازد و منتظر واکنش نباشد؟».
توقف صادرات نفت، بالارفتن هزینه تولید نفت امارات و لغو قراردادهای خرید نفت از ابوظبی، آثار مستقیم عملیات طوفان یمن۳ بود
معاون وزیر دارایی یمن یکی از دلایل اصلی توقف فعالیت‌های اقتصادی یمن را تبدیل شدن اشغالگری اماراتی از منابع اقتصادی به پادگان‌های نظامی می‌داند. پادگان‌هایی که انباشت انواع سلاح در آنها، منجر به توقف صادرات و خروج شرکت‌های ملی و بین‌المللی از بخش‌های تولیدی شدند. در نتیجه گزارش‌های اقتصادی بین‌المللی به فرصت گم‌شده تولید ناخالص داخلی یمن اشاره می‌کنند که به ده‌ها میلیارد دلار می‌رسند؛ موضوعی که سبب از بین رفتن فرصت‌های اشتغال شد و آمار بیکاری و فقر را تشدید کرد.
طبق این گزارش و باتوجه به عدم فعالیت بخش‌های اقتصادی و بنادر تجاری‌ای که امارات متحده با اشغالگری خود نقش بزرگی در توقیف فعالیت آنها و وخامت شرایط اقتصادی یمن داشت، السقاف تاکید کرد که عملیات طوفان یمن۳ به مثابه یک واکنش دفاعی آشکار و قانونی در جهت دفاع از استقلال و حاکمیت یمن و همچنین بازگشت تمام ثروت‌های اقتصادی غارت‌شده‌ی این کشور است.
معاون وزیر دارایی یمن در خصوص نتایج و آثار فاجعه‌بار عملیات طوفان یمن۳ بر اقتصاد امارات اظهار می‌کند: «آثار و نتایج فراوان و قابل افزایشی در انتظار امارات خواهد بود و این عملیات‌ها ادامه پیدا خواهند کرد، اگر دولت امارات جنگ و محاصره را پایان ندهد و از خاک یمن بیرون نرود».
به باور یحیى علی السقاف، از جمله آثار زیان‌بار این حملات بر اقتصاد امارات می‌توان به شاخص‌های اقتصادی دبی و ابوظبی اشاره کرد که بیشترین میزان رکود را در این مدت تجربه کردند؛ رکودی که منجر به بسته‌شدن اکثر بازارهای سهام در امارات به طور خاص و در منطقه خلیج‌فارس به طور کلی شد. فرودگاه‌های امارات نیز در نتیجه توقف پروازها خسارات زیادی را متحمل شدند. آثار و زیان‌های دیگری در این میان بود که در قالب خسارت‌های سرمایه‌گذاری مالی خارجی رقم خورد و حجمی بالغ بر صدها میلیارد دلار ارزیابی می‌شود. از بین رفتن اعتماد به بازارهای امارات، بالارفتن ریسک سرمایه‌گذاری در این کشور طبق نقشه‌راه سرمایه‌گذاری جهانی و اختلال در فعالیت جریان سرمایه، بر بخش املاک و ساختمان‌سازی امارات نیز تاثیر گذاشته‌اند. این بخش از فعالیت‌های اقتصادی به عنوان یکی از شیوه‌های پول‌شویی در امارات عمل می‌کند؛ از این رو زیان‌های دیگری به برخی مراکز اقتصادی دیگر نظیر فرودگاه‌ها، میادین تولید نفت و پالایشگاه‌ها تحمیل خواهد کرد.
از بیت رفتن اعتماد برای سرمایه‌گذاران خارجی و افزایش ریسک سرمایه، بخش املاک را که یکی از حوزه‌های پول‌شویی امارات است با رکود مواجه کرد.
السقاف با اشاره به اینکه آثار و نتایج عملیات طوفان یمن۳ همچنان بر اقتصاد اماراتی سایه افکنده‌اند، گفت: گستره این آثار و نتایج حتی به بخش هتل‌داری و صنعت گردشگری نیز خواهد رسید؛ دو بخشی که شهرت جهانی دارند. دولت امارات همچنین ده‌ها میلیارد دلار از توقف فعالیت نمایشگاه اکسپو ضرر خواهد کرد؛ نمایشگاهی که مقر ان در دبی قرار گرفته و انتظار می‌رود که بیش از بیست و پنج میلیون بازدیدکننده برای این کشور جذب کند. این بازدیدها ممکن است به خاطر احساس مردم به بی‌ثباتی و ناامنی در امارات لغو شوند؛ احساس تهدیدی که در نتیجه عملیات طوفان یمن۳ شکل گرفت و کاخ مستکبران را به لرزه درآورد.
«رشید الحداد» روزنامه‌نگار و کارشناس مسائل اقتصادی نیز در اشاره به نتایج و آثار عملیات طوفان یمن۳ بر وضعیت اقتصادی-امنیتی امارات متحده عربی می‌گوید: امروزه دولت امارات برای نجات اقتصادش از جهان گدایی می‌کند؛ اقتصاد شکننده‌ای که بر منابع بی‌ثبات و حساس نظیر نفت، گردشگری، خدمات، تبادل تجاری، حمل و نقل دریایی و هوایی، سرمایه‌گذاری‌های خارجی شکل گرفته است. وضعیت کنونی امارات به دلیل طوفان حملات و واکنش‌های یمن است؛ نیروهای مسلحی که اعلام کردند و نشان دادند که امارات ناامن است.
الحداد در گفتوگو با روزنامه المسیره افزود: اعلام نیروهای مسلح یمنی مبنی بر ناامن بودن دولت امارات، از اهمیت عملیات‌های هوایی که طی چند هفته پیش علیه امارات صورت گرفت، کم نمی‌کند. این دولتی که شکوه پوشالی خود را بر درد و رنج دیگران بنا کرده، تمام چالش‌های منطقه را در دو دهه گذشته برای ساخت یک شهرت گردشگری و سرمایه‌گذاری به کار گرفته و تبدیل به قطب گردشگری و نمایشگاه‌های بین‌المللی شده، اکنون امنیتش را که مهم‌ترین دلیل جذب سرمایه‌اش تاکنون بوده از دست داده است.
دولت امارات شکوه پوشالی خود را بر دو دهه رنج دیگران بنا کرد؛ عملیات طوفان یمن۳ این شهرت را فروریخت.
وی درخصوص عملیات طوفان یمن۳ توضیح می‌دهد: «عملیات سوم یک پیام قوی برای تمام پایتخت‌های سرمایه‌داری عربی و جهانی بود؛ جایی که نیروهای مسلح یمنی بر تمام کشورهای دنیا تاکید کردند که امارات یک میدان باز برای جنگ است و نه یک محیط امن برای سرمایه‌گذاری و گردشگری. ابوظبی به پایتختی برای دفع سرمایه تبدیل شده و جای مناسبی برای فعالیت‌های مطلوب نخواهد بود».
در ماه ژانویه سخنگوی نیروهای مسلح یمن از انجام سه حمله موشکی عملیاتی علیه امارات، به اهدافی حساس در عمق خاک این کشور خبر داد و گفت عملیات طوفان یمن ۳ در نوع خود، عملیاتی منحصر به فرد و دقیق بوده است. پس از این عملیات ابوظبی به شدت نیازمند کمک‌های تسلیحاتی و حمایت‌های سیاسی غرب شد. به طوری که کشورهایی نظیر فرانسه برای حمایت از ابوظبی اعلام آمادگی کرد و آمریکا نیز شش جنگنده اف-۲۲ به پایگاه الظفره امارات فرستاد.
روس‌ها پول محموله‌ها را با تاخیر ۳ ماهه پرداخت می‌کنند
رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی گفت: نبود بیمه فسادپذیری کالا در ایران باعث شده است که صادرکنندگان همواره با ریسک اقدام به صادرات کنند؛ همچنین با بالا رفتن هزینه حمل دریایی و جاده‌ای قیمت صادرات افزایش یافته است.
رضا نورانی در گفتوگو با ایلنا، با بیان اینکه تحریم‌ها امکان مراودات مالی مستقیم را برای تجار سلب کرده است، گفت: امکان صادرات در مسیرهای دور مانند اروپا و کشورهای آسیایی شرقی برای تجار و بازرگانان ایرانی وجود ندارد و بیشترین حجم محصولات کشاورزی ما به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس به‌صورت امانی صادر می‌شود.
وی با اشاره به بالا بودن قیمت محصولات کشاورزی در بازار داخلی، تصریح کرد: افت صادرات در حوزه میوه مشهود است چراکه نرخ میوه بالاست و با روش پیمان‌سپاری نمی‌توان در روند صادرات موفق بود.
نورانی با بیان اینکه بیمه فسادپذیری کالا در ایران تعریف نشده است، تصریح کرد: نبود این بیمه باعث شده است که صادرکنندگان همواره با ریسک اقدام به صادرات کنند. همچنین هزینه حمل دریایی و جاده‌ای بالا رفته و در نتیجه قیمت صادرات افزایش یافته است این در حالیست که نرخ فروش محصولات کشاورزی پایین است.
به گفته رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی؛ بسیاری از صادرکنندگان از آنجایی‌که نمی‌توانند ارز وارد کشور کند و از طریق صرافان محلی ارز را وارد کشورمی‌کنند.
افزایش تولید میوه در سال جاری
همچنین در این رابطه صدرالدین نیاورانی نایب رئیس اتحادیه محصولات کشاورزی در گفتوگو با ایلنا، با اشاره به آغاز روند صادرات میوه‌های سردرختی، خاطر نشان کرد: تابستان بهترین فصل برای صادرات گیلاس، زردآلو، شلیل، آلو قطره طلا و هلو است.
وی با بیان اینکه صادرات میوه‌های تابستانی به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و عراق آغاز شده است، افزود: روسیه مقصد صادراتی میوه‌های ایرانی هست اما مقدار آن قابل توجه نیست.
این فعال اقتصادی با تایید این خبر که سرزیر تولید میوه در سال جاری بیش از مصرف داخلی است، اذعان کرد: صنایع تبدیلی آمادگی دریافت این حجم از محصولات را ندارند. وزارت کشاورزی برای کمک به صنایع تبدیلی باید سرمایه در گردش این واحدها را افزایش بدهد تا بتوانند در زمینه تولید انواع کمپوت، میوه‌های خشک و پوره‌‌های میوه ورود کنند.
نایب رئیس اتحادیه محصولات کشاورزی ادامه داد: اگر دولت خواهان فروش میوه‌های تابستانی در بازارهای صادراتی است باید مشوق‌های صادراتی و کمک یارانه‌های حمل دریایی و زمینی را برای صادرکنندگان در نظر بگیرد.
نیاورانی با بیان اینکه محصولات کشاورزی ایران جایگاه واقعی خود را در بازارهای جهانی به‌دست نیاورده‌اند، تصریح کرد: روسیه بازار صادراتی مناسبی برای محصولات کشاورزی ما محسوب می‌شود اما دشواری در بازگشت نقدینگی انگیزه صادرات را از تجار و بازرگانی ایرانی گرفته است. روس‌ها محموله‌ها را دریافت می‌کند اما با تاخیر 2 تا 3 ماهه پول آن را باز می‌گردانند از سوی دیگر نوسان‌های ارزش روبل زیاد است از این‌رو کمتر تجاری این ریسک را می‌پذیرد که با روسیه وارد معامله شود.
وی بخش خصوصب را متولی صادرات محصولات کشاورزی از ایران دانست و افزود: دولت از روسیه گندم و جو وارد می‌کند؛ حجم صادرات محصولات کشاورزی از ایران به روسیه از سوی بخش خصوصی آنقدر کم است که نمی‌توان از طریق تهاتر با این کشور وارد معامله شد.
به گفته این فعال اقتصادی؛ 5 درصد از تولید داخلی صادر می‌شود.
نیاورانی با بیان اینکه گیلاس، زردآلو، هلو و شلیل در شرق آسیا طرفداران زیادی دارد، افزود: میوه‌های شرق آسیا مانند لیچی، رامبوتان، منگوستین، موز و انبه در ایران خریداران زیادی دارد از سوی دیگر میوه‌های ایرانی نیز برای شرق آسیا جذابیت دارند اما از آنجایی‌که نمی‌توانیم پول خود را از این کشورها وصول کنیم امکان صادرات به این کشورها وجود ندارد.
سرمایه گذاری خطرپذیر (Venture Capital) چیست؟
شرکت‌ها و بنگاه‌های کوچک منابع مالی برای اجرای طرحها و پروژه‌های پرریسک خود را در اختیار ندارند. ریسک بالای اجرای طرح‌های جدید، نسبت هزینه‌های اجرای طرح‌های مذکور به کل سرمایه اولیه یک شرکت کوچک و احتمال عدم توانایی آن در پاسخگویی به نیاز بازار در آینده، موقعیت یک شرکت نوپا را بسیار متزلزل خواهد کرد.
سرمایه خطرپذیر، سرمایه‌ای است که به همراه کمک‌های مدیریتی در اختیار شرکت‌های نوپا و در حال رشد قرار می‌گیرد. این روش یکی از روشهای مطلوب حمایت از کارآفرینان، مخترعان و صاحبان ایده است که ضمن حفظ مالکیت فکریطرح، صاحب طرح نیز در موفقیت و یا شکست آن شریک می‌شود.
نهادهای مالی که به‌طور تخصصی در تامین مالی پروژه‌ها و طرح‌های با ریسک بالا فعالیت می‌کند، شرکت و یا صندوق های سرمایه‌گذاری خطرپذیر نامیده می‌شوند. سرمایه‌گذاران خطرپذیر نوعی واسطه مالی هستند که با استفاده از تخصص خود به تامین مالی و پشتیبانی آن دسته از شرکت‌ها و بنگاه‌هایی مبادرت می‌ورزد که در حالت عادی قادر به تامین تمام یا بخشی از سرمایه مورد نیاز خود نیستند.
سرمایه‌گذاران خطرپذیر به‌طور عمده:
گرایش و افق دید شراکت بلند مدت دارند.
سهام شرکت را خریداری می‌کنند.
در انتظار سود بالاتر، ریسک‌های بالاتر را می‌پذیرند.
مشارکتشان فعالانه است، بدین معنی که سرمایه‌گذار علاوه بر تامین منابع، تجربه حرفهای، ارتباطات و اعتبار خود را در اختیار مدیر طرح قرار می‌دهد.
نکته: اگر چه ماهیت و شهرت اصلی سرمایه‌گذاری خطرپذیر،حضور و مشارکت در صنایع نوپا، جدید و پرریسک است، اما بعضا هم مشاهده می‌شود شرکت‌هایی که در دیگر مرحله چرخه حیات خود هستند، متقاضی جذب سرمایه خطرپذیر می‌شوند. حتی مواردی از سرمایه‌گذاری در صنایع معمولی (Low Tech) نظیر ساختمان‌سازی و واردات و صادرات نیز به چشم می‌خورد که نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری خطرپذیر، صرفا محدود به فعالیت در صنایع با تکنولوژی بالا(High Tech) نیست.
انواع سرمایه‌گذاران خطرپذیر
در یک دسته‌بندی کلی، سرمایه‌گذاران خطرپذیر به دو دسته، سازمانی و منفرد تقسیم می‌شوند. سرمایه‌گذاران سازمانی آن دسته از شرکت‌ها و موسسات با هویت تجاری هستند که دارای افراد حرفهای تمام وقت به منظور یافتن و تامین مالی طرح‌های نو با ریسکی مناسب هستند. شرکت‌های سرمایه‌گذاری، صندوق‌های سرمایه‌گذاری، صندوق‌های بازنشستگی، بنیادهای خیریه و صندوق‌های وقفی در گروه سازمانی قرار می‌گیرند.
اما سرمایه‌گذاران منفرد که فرشتگان کسب و کار (Business angel) نامیده می‌شوند افراد ثروتمندی هستند که عموما به شکل هویت تجاری رسمی فعالیت نمی‌کنند بلکه سرمایه‌گذاری در طرحها را به صورت شخصی انجام می‌دهند. فرشتگان کسب و کار نیز انواع مختلفی دارند.گروهی از آنها افراد متمول و فاقد هرگونه پیش‌زمینه تجاری هستند که در کسب و کار دوستان و یا اقوام خود سرمایه‌گذاری می‌کنند. گروهی دیگر از فرشتگان با پیش‌زمینه فنی هستند که در کنار یکدیگر گرد آمده‌اند تا سرمایه و تجارب خود را در اختیار یک صنعت خاص قرار دهند.
معیارهای دیگری نیز برای تقسیم‌بندی سرمایه‌گذاران خطرپذیر وجود دارد که از آنجمله می‌توان به حوزه فعالیت و محدوده جغرافیایی و .. اشاره نمود. در خصوص حوزه فعالیت، برخی از آنها تخصصی هستند بدین معنا که در یک یا دو حوزه خاص تخصصی سرمایه‌گذاری می‌کنند. برخی دیگر غیرتخصصی و عمومی بوده و کلیه حوزه‌های صنعتی را در صورت تطابق با معیارهای خود مورد پذیرش قرار می‌دهند. در خصوص محدوه جغرافیایی باید گفت فعالیت برخی از سرمایه‌گذاران خطرپذیر در یک محدوده جغرافیایی معین، در یک شهر یا کشور است در حالیکه برخی دیگر فعالیت فرامرزی و فرامنطقه‌ای هم دارند.
سرمایه‌گذاران خطرپذیر چگونه فعالیت می‌کنند؟
به‌طورکلی فعالیت‌های یک سرمایه‌گذار خطرپذیر در سه بخش قابل تقسیم‌بندی است: ورود به طرح و آغاز سرمایه‌گذاری، نظارت و خروج.
ورود به طرح و آغاز سرمایه‌گذاری: در این مرحله طرحها و ایده‌های جستجو شده مورد بررسی و ارزیابی قرار می‌گیرند و از بین آنها طرح‌های مطلوب انتخاب می‌شوند. پس از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻠﯿﻪ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎي طرح و ارزیابی موشکافانه، اﮔﺮ سرمایه‌گذار راﺿﯽ ﺷﻮد وارد ﻣﺬاﮐﺮه، ﻗﺮاردادﻫﺎي رﺳﻤﯽ اﻣﻀﺎ و سرمایه‌گذاری آغاز می‌شود.
نظارت: در این مرحله، سرمایه‌گذار از ﻃﺮﯾﻖ حضور درﺟﻠﺴﺎت ﻫﯿﺎت ﻣﺪﯾﺮه شرکت، کمک به جذب نیروی انسانی متخصص،کمک به برنامه‌ریزی‌های استراتژیک شرکت، رصد و ارزیابی فعالیت‌های شرکت، ﮐﺎر ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺷﺮﮐﺖ آﻏﺎز و ادامه می‌دهد. اﯾﻦ فعالیت‌ها ﻣﺠﻤﻮﻋﺎ ﺑﺨﺶ ﻧﻈﺎرت را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدﻫﻨﺪ که در نهایت موجب توانمندسازی شرکت می‌شود. ﺑﻪ ﻋﻘﯿﺪه ﺑﺴﯿﺎري از سرمایه‌گذاران خطرپذیر ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی این مرحله، ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺟﻬﺖ اﻓﺰودن ارزش ﺑﻮده و ﻣﻨﺒﻊ اﺻﻠﯽ ﻣﺰﯾﺖ ﻧﺴﺒﯽ ﺑﺮاي ﯾﮏ سرمایه‌گذارﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽآﯾﻨﺪ.
خروج:آﺧﺮﯾﻦ ﺑﺨﺶ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی سرمایه‌گذاران خطرپذیر ﺧﺮوج از شرکت اﺳﺖ. ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺧﺮوج ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ داﻧﺶ و ﻣﻬﺎرتﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎي سرمایه‌گذاری و ﻧﻈﺎرت ﻗﺒﻠﯽ ﻣﺠﺰا اﺳﺖ.سرمایه‌گذاران خطرپذیر استراتژی‌های خروج (عرضه عمومی سهام، فروش به مدیران و مالکان شرکت و فروش به اشخاص دیگر) را به دقت و معمولا پس از مشورت با متخصصین سرمایه‌گذاری طراحی می‌نمایند. اغلب فروش به یک خریدار استراتژیک، که معمولا یک شرکت بزرگ است، می‌تواند برای سرمایه‌گذاران بسیار سودمند باشد.
مشکلات اتریوم، رهبری این شبکه در اکوسیستم دیفای را متزلزل کرده
همه اتریوم را دوست دارند، اما چه‌بسا خیلی طول نکشد. در این نوشته توضیح می‌دهیم که چرا فعالان دیفای در حال نقل مکان به سایر بلاک‌چین‌ها هستند.
به‌گزارش کیوسک، به‌نقل از کریپتوپوتیتو (CryptoPotato)، حالا که حوزه‌های دیفای، بازی و توکن‌های غیرمثلی محبوبیت زیادی یافته‌اند، بحث بر سر امکان استفاده از اتریوم به‌عنوان ابزار رمزارزی همه‌کاره دوباره داغ شده است.
اما با توجه به وضعیت فعلی، چشم‌انداز این مسئله چندان مثبت نیست. تأثیر کارمزدهای بسیار بالا، طولانی بودن زمان تأیید تراکنش‌ها و کُندیِ به‌روزرسانی‌ها، کاربران خُرد، متخصصان فنی و سرمایه‌گذاران کلان را نگران کرده است.
توسعه‌دهندگان اتریومی در مواجهه با مشکلات ارائه تجربه کاربری رضایت‌بخش، شروع به حرکت به‌سوی بلاک‌چین‌های رقیب کرده‌اند که روی این مهاجرت سرمایه‌گذاری کرده‌اند تا دسترس‌پذیری خود را گسترش داده و سرمایه بازارشان را افزایش بدهند.
بلاک‌چین‌هایی مانند سولانا، بایننس اسمارت چین و آوالانچ طی سال ۲۰۲۱ رشد قابل‌توجهی داشته‌اند و خود را به‌عنوان جایگزین‌های کارآمدتری برای اتریوم و ارتقای آن به اثبات سهام اثبات کرده‌اند.
به‌گفته نیکلاس مرتن (Nicholas Merten)، خالق کانال یوتیوب دیتادش (DataDash)، مزیت اتریوم به‌عنوان بلاک‌چین رایج، از دست دادن مواضع با گذشت زمان است.
مرتن در مجموعه توییت‌هایی توضیح می‌دهد که استدلال‌های اتریوم عمر چندانی ندارند. او معتقد است لایه دومی‌ها (راه‌حل‌های مقیاس‌پذیر ساخته شده روی بلاک‌چین اصلی) غیرعملی هستند و انگیزه کمی برای پذیرش ایجاد می‌کنند.
ژو سو (Zhu Su) مدیرعامل و مدیر ارشد اطلاعات شرکت تری اروز کپیتال (Three Arrows Capital) اعلام کرده که اتریوم را رها کرده تا روی سرمایه‌گذاری در آوالانچ، بلاک‌چین رقیب، تمرکز کنند. در بیوی توییتر او نوشته شده سرمایه‌گذار «آواکس، رمزارز، دیفای و توکن‌های غیرمثلی».
ژو سو می‌گوید در شرایط فعلی، شبکه اتریوم فقط برای سرمایه‌گذاران قدیمی سودآور است. اما در چهارچوب پذیرش جهانی با کاربران جدیدی که با این فناوری روبه‌رو می‌شوند، نباید هر روز با هزینه بالای تراکنش‌ها درگیر شد.
البته ژو سو تنها نیست. آنتونو جولیانو (Antonio Juliano)، بنیان‌گذار دی‌وای‌دی‌اکس (dYdX)، پروتکل دیفایی که روی اتریوم اجرا می‌شود هم با او موافق است و در توییتی می‌نویسد: «صحبت‌های سو بسیار تندتر از آن چیزی است که من می‌خواستم بگویم، اما تا حدودی موافقم».
شبکه اتریوم وعده داده این مشکلات با اجرای اتریوم ۲ حل می‌شود، بلاک‌چین جدیدی بر اساس الگوریتم اثبات سهام که کارمزدهای حداقلی خواهد داشت و از سطح مقیاس‌پذیری بالایی برخوردار خواهد بود. حالا باید دید آیا این وعده‌های اتریوم عملی می‌شود، یا پیاده‌سازی اتریوم ۲، مشکلی به مشکلات قبلی این شبکه اضافه خواهد کرد.
دیدگاه شما