انواع ریسک مالی

ریسک مالی (risk Financial) چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟

http://EconomistsBank.blogfa.com

بهبود مديريت ريسك جهت كاهش هزينه‌هاي زنجیره تامين مالـي

بهبود مديريت ريسك جهت كاهش هزينه‌هاي زنجیره تامين مالـي

نویسنده: اکسل پیتر اوزه، دویچه بانک ، 11 مارس 2008

بال 2 بانك‌ها را مجاز مي‌نمايد نیازمندی های سرمايه قانونی خود را هماهنگ با الگوهای ريسك اقتصادي محاسبه نمايند. اندازه‌گيري ريسك به اين روش به بانك‌ها اجازه ارزيابي دقيق‌تر ريسك در زنجیره تامين مالي و تخصيص سرمايه موثرتر را مي‌دهد. اما چگونه شركت‌ها از اين امر منتفع مي‌گردند؟

معمولاً تهيه سرمايه براي زنجیره تامين مالي با نظرداشت بسياري از عوامل غيرقابل پيش‌بيني يكي از كارهاي پرخطر مي‌باشد. زنجیره تامين می تواند شامل تعداد زيادي تامين كننده، توزيع كننده و خريدار باشد و ممكن است ايجاد مشكل در هر يك از حلقه‌ها در اين زنجیره، منجر به عدم پرداخت در حلقه‌ای ديگر گردد. زنجیره تامين مالي تعداد فراواني از انواع ريسك که شامل ریسک عدم اجراي عمليات، ريسك دولتی، ريسك انتقال، ريسك نرخ ارز و ريسك نرخ بهره مي‌باشد در بر دارد اما يكي از ريسك‌هاي اصلي، ريسك اعتباري شركت مي‌باشد.

پيچيدگي فزاينده و الكترونيك سازی اطلاعات زنجیره تامين مالي ابزاري توانا براي بهبود ارزيابي ريسك اعتباري شركت و نظارت بر عملكرد آنها مي‌باشد كه وابسته به الگو‌هاي پیشرفته ريسك بانكها هستند. هم اكنون بال 2 جهت هماهنگي بهتر در تعمیم اندازه‌گيري انواع ريسك ها توسط بانك‌ها برای محاسبه سرمايه كه براي حمايت از كسب و كار ضروري مي‌باشد، چهارچوبي را تهيه نموده است.

ريسك‌هاي زنجیره تامين مالي

در فرآيند زنجیره تامين مالي گرايش‌هاي متداول متعددي وجود دارد که شركت‌ها - و بانك‌ها كه وجوه عملیات بازرگانی آنها را تامین می‌کنند- را با ريسك درگیر می‌کند. آنچه که در پی می‌آید به شرح برخي از اين گرايش‌ها می‌پردازد.

حركت از اعتبار اسنادي به سوي حساب باز

يكي از گرايش‌هاي اصلي در زنجیره تامين مالي حركت از تامین مالي از طريق اعتبار اسنادي به سوي انجام داد و ستد بصورت حساب باز مي‌باشد. حركت به سوي پرداخت از طريق حساب باز پيامدهاي گوناگونی براي شركت ‌ها داشته است که باید به آنها بپردازند. براي مثال اعتبار اسنادي جهت كاهش ريسك كشور و قصور طرف مقابل در داد و ستدهاي تجاري ايجاد گرديده است اما شركت‌هايي كه براساس حساب باز داد و ستد مي‌نمايند نيازمند يافتن راه‌هاي دیگری براي تامين امنيت پرداخت مي‌باشند.

موضوع خاصي كه موجب تمايل به پرداخت از طريق حساب باز مي گردد، تغيير در ريسك اعتباري طرف مقابل مي‌باشد دراین حالت عرضه كنندگان مالی بايد خود راه حلی برای ریسک اعتباری خريدار بیابند و بانک خریدار در این باره وظیفه ای ندارد.

بي‌ترديد چالش ديگر سرعت فراوان پرداخت الكترونيك در حساب باز نسبت به روش اعتبار اسنادي مي‌باشد: در مقایسه با پرداخت تحت فرآیند اعتبار اسنادی – که بستگی فراوان به اسناد دارد و یک هفته یا بیشتر طول می کشد- پرداخت‌ الکترونیک یک روزه انجام می‌شود. در نتيجه زمان كمتري براي تاييد اسناد وجود دارد كه شركت‌ها را در معرض ريسك مجوزهاي قانوني جعلي و اطلاعات نادرست قرار مي‌دهد.

در پايان، اعتبارات اسنادي مرحله گشايش تا دريافت نهايي اسناد و پرداخت وجه را به وضوح تصريح مي‌نمايند، تامين مالي به اين فرآيند بستگي دارد. در انجام دادوستدها از طريق حساب باز شفافیت بسیار کمی وجود دارد، در نتيجه به راحتي نمي‌توان در مراحل توليد، ذخيره سازي، حمل و نقل و تحويل كالا تامين مالي نمود. به منظوریافتن راه‌هايي براي تامين مالي موثر فرآيند داد و ستد از طريق حساب باز، این فرآیند تا حد امكان باید واضح و شفاف شود.

ليكن بسياري از شركت‌ها، در داد و ستدهاي بزرگ پيچيده كه امنيت پرداخت آن مهم است از اعتبارات اسنادي استفاده می کنند. در جريان داد و ستدهاي روزانه كوچكتر، زنجیره تامين مالي براساس حساب باز بعلت هزينه‌هاي بررسی كمتر، پر طرفدارتر است.

كاهش اثرات انواع انواع ریسک مالی مختلف ريسك

شركت‌هايي كه داد و ستد فرامرزي دارند نيازمند مديريت همزمان انواع ريسك‌ها مانند ريسك كشور، ريسك بانك، ريسك نرخ ارز و ريسك نرخ بهره مي‌باشند. بخصوص پوشش ريسك نرخ ارز با توجه به بي ثباتي موجود ميان ارزهاي يورو و دلار، امر قابل توجه اي مي‌باشد، كه نرخ تبديل ارزهاي آسيايي را نيز تحت تاثير قرار مي‌دهد. بعلاوه ريسك نرخ بهره همچنين ريسك تامين وجه را نيز تحت تاثير قرار مي دهد. داد و ستد با ارز محلي که روشی پر طرفدار است به تنهايي ريسك را كاهش نمي‌دهد، بلكه ريسك را به بهای از میان رفتن شفافیت به طرف مقابل معامله انتقال مي‌دهد.

در اين موقعيت، ارائه نرخ گذاري اختیاری ارز و دوره‌هاي تامين مالي مي تواند راه حل ممكن باشد.

نقش بال 2 در زنجيره تامين مالي

بال 2 نقش موثري در پيشبرد الزامات سرمايه قانونی در فضاي اعتباري مرتبط با سرمايه در گردش ايفا كرده است. (تامين‌مالي در زنجيره عرضه نيز جزيي از اين است.). بال 2 ، بانكها را قادر مي سازد تا از الگوهای داخلي شان براي اندازه گیری ريسك (در محدوده های مشخص) استفاده كنند، زيان هاي پيش بيني شده و پيش بيني نشده را محاسبه نمايند، ارزش وثايق را ارزيابي نمايند و تجربه هاي موفق ريسك را بر مبناي اطلاعات دقيق گذشته به کار گیرند. تجربه نشان داده است نرخ عدم اجرای تعهدات در معاملاتي كه از طريق اعتبار اسنادي پوشش داده شده‌اند، به طور قابل توجهي كمتر از مواردی است كه از طريق روش های نامشخص تامین وجه سرمايه در گردش پوشش داده می شوند.

در تامين مالي تجاري، هر مرحله از زنجيره تامین‌ مالي از قبيل سفارش هاي خريد، تامین مواد اولیه، توليد، انبارداری، حمل، فاكتور كردن و تسويه با سطوح مختلف ريسك كلي در ارتباط است. غالبا" اين ريسك می تواند با استفاده از ابزارهاي مالي مشخص كاهش يابد که این امر منجربه کاهش میزان ريسك مي‌شود. براي مثال تامين مالي با پشتوانه بارنامه معتبر برای كالایی که در حال حمل است، ريسك كمتري ایجاد می‌کند. همچنين، سياهه‌اي كه توسط فروشنده صادر گرديده و از جانب خريدار نيز پذيرفته شده است، ريسك هاي مختلف مربوط به تنزل قيمت را کاهش می‌دهد. سطح پایین تر ريسك بدين معناست كه بانك می‌تواند در مرحله مشخصي از زنجيره عرضه، تامين مالي بيشتري انجام دهد و به طور بالقوه نرخ سودآورتري را نسبت به وام نقدي رایج عرضه كند. به همین خاطر مطابق با الگوهای ريسك بال 2، بانك ها باید سرمایه كمتري را به آن دسته از دارايي‌ها که ريسك اعتباري بالقوه كمتری دارند اختصاص دهند. اين استفاده بهينه‌تر از سرمايه معمولاً تامین نقدینگی مشتريان و شرکای آنها در زنجيره عرضه را تسهیل می نماید (بانكها تمايل دارند تا اين نوع تامین نقدینگی را از طريق برنامه‌هاي ویژه تامین وجوه عرضه كنند.).

ارتقاء ارزيابي اعتباری از طريق تشریح ريسك

در دسترس بودن و دستيابي به اطلاعات تامين مالي معاملات، با داشتن الگوهای درست اندازه گیري ريسك و توانايي نظارت مستمر بر وضعیتهای تثبيت شده کلیدهای مدیریت ریسک محسوب می شوند. اين امر به اندازه گیری ريسك بالقوه محصول كمك مي كند و در مورد تامين مالي متصل به زنجيره عرضه، موجب ارتقاء وضعیت ريسك مي شود. علاوه بر آن اطلاعات و داده های تقویت شده نقش مهمتری را ايفا مي كنند. در تامين مالي تجاري، بانكها به طور سنتی ريسك سياسي و ريسك طرف مقابل و معمولاً ريسك مربوط به سایر بانكها و مشتريان آنها را اندازه گيري مي كردند. آخرین مورد ذکر شده شامل بررسی ترازنامه ها، حسابهاي سود و زيان و بودجه‌های طرف مقابل می شود . نتيجه اين بررسی ها ظرفیت اعتباری و از اين رو در دسترس بودن اعتبار را كه اغلب در مقدار موردنياز و براي طرف واقعي درگیر در زنجيره عرضه كلي در دسترس نبود، مشخص مي كند.

اکنون بانکها توانایی دارند تا با ارزیابی مجدد داده های زنجیره عرضه، تعیین قابل اطمینان بودن عملکرد و قضاوت در مورد تجربیات گذشته در زمینه تحویل کالا و پرداخت در گذشته، تمامی اینها را به ارزیابی سنتی ریسک طرف مقابل اضافه کنند. این امر به همراه ریسک (تولید) کمتر تامین مالی که به شدت به معاملات اصلی مربوط شده، فرصتی را برای افزایش اعتبار یا تسهیلات اعتباری بیشتر ایجاد می کند که برای حلقه های خاص در زنجیره عرضه مناسب است. از آنجاکه بانکها می توانند تامین مالی هریک از شاخه های تجارت را پیگیری و نتایج آن را بر اساس پارامترهای معیار تعیین کنند و بر پرداخت ناشی از معاملات اصلی نظارت نمایند، اکنون عملکرد اعتباری، بیشتر مبتنی بر عملکرد بوده و متصل به جریان واقعی دارایی ها می باشد(معامله کالاهای اساسی که برای آنها عرضه و تقاضا وجود دارد). بدین شکل بال 2 و مدیریت داده ها به ارزیابی بهتر تلفیق ریسک پرداخت و عملکرد کمک می کند.

اکنون به جای پرداختن به تئوری به موارد کاربردی تر اشاره می کنیم . چگونه بانکها عملاً به داده ها و اطلاعات دست می یابند؟ در ابتدا تحلیلی از فعالیت تامین مالی تجاری وجود داشت، یعنی پرتفوی اعتبار اسنادی و وصولی اسنادی. بانک هایی که می توانند به اطلاعات معاملات سالهای قبل خود دسترسی پیدا کنند نسبت به آنهایی که باید شروع به جمع آوری اطلاعات نمایند (روندی که سالها طول می کشد) برتری دارند. داده های تجاری قدیمی می‌تواند برای ایجاد الگوهای اولیه‌ای استفاده شوند که ممکن است مطابق با پارامترهای اطلاعاتی شفاف تر متناوباً اصلاح و تعدیل گردند. همچنین بانکها می‌توانند این الگوها را برای ایجاد طبقه بندی های مشخص صنعتی که می‌توانند معیار اطلاعات تاریخی منفرد باشند، استفاده کنند. این کار این امکان را فراهم می‌سازد تا برای فروشندگان جدید همانند زنجیره عرضه فراهم شود و تامین مالی ایجاد گردد.

روش های عملی کاهش ریسک در زنجیره تامین مالی

بررسی فراگیر زنجیره عرضه

برای خریداران، فروشندگان و بانکها مهم است تا زنجیره تامین مالی را در تمامی سطوح چندگانه فروشندگان، سازندگان و مشتری های مشتریان به همان شکلی بررسی کنند که هر طرفی عملکرد خود را در زمینه روند، هزینه و در دسترس بودن اعتبار به بخش بعدی زنجیره تامین مالی متصل می سازد.

درگذشته، هر خریدار و فروشنده در این زنجیره، از بانک خودش درخواست تامین مالی می کرد که به معنای آن بود که هر بانک ارزیابی اعتباری خود را تنها بر مبنای فعالیت مربوط به مشتری خودش انجام می داد. امروزه کل زنجیره عرضه در اختیار بانک قرار دارد.

فروشندگان مي توانند در برنامه تامين مالي مشاركت داشته باشند يا از ساير ابزارهاي موجود تامين مالي استفاده نمايند. به طور كلي به مدد پايگاه‌هاي داد و ستد مبتني بر شبکه این فرآیند سبب تسهيل روند كار، كاهش ريسك عملياتي و قرار گرفتن شركا/ مشتركين در يك سطح، مي شود.

به منظور تاسيس كارآمد يك برنامه زنجیره تامين مالي، ضبط اطلاعات ضروري وتعامل يكپارچه تمام فروشندگان و خريداران مي بايست پايگاه‌هاي مشاركتي ايجاد نمود تا پيوند دهنده فروشندگان و مشتريان آنها و بانك باشند. چنين پايگاه‌هايي امكان تبادل اطلاعات مرتبط با تجارت مانند سفارش خريد و سياهه را به شكل الكترونيكي فراهم مي نمايند. پيشرفته ترين پايگاه‌ها از طريق اينترنت در دسترس هستند و اطلاعات را مستقيما" از طريق سيستم [1]ERP كاربران دريافت مي‌كنند. چنين پايگاه‌هايي به طرق مختلف منجـــــر به كاهش ريسك مي شوند:

- سبب حذف ميزان ريسك عملياتي مي شود به دليل اينكه تمام طرفين در پايگاهي يكسان كه معمولاً از سوي يك بانك پشتيباني مي شود همكاري و از اطلاعات مشابــه استفاده مي كنند.

- هدف اين پايگاه‌ها كاهش ريسك توليد است كه تبديل به نوعي هزينه تامين وجه به صورت مطلوب گرديده است.

- تمام طرفين درگير در اين معامله به طور همزمان مي توانند به اطلاعات دسترسي داشته باشند بدين ترتيب شفافيت و قابل رويت بودن اطلاعات در اين پايگاه‌ها بيشتر خواهد بود.

- تمام پرداختها سريع خواهد بود و اين امر سبب مي شود هيچ گونه اتلاف وقت و هزينه هاي مربوط به آن وجود نداشته باشد.

- اطلاعات الكترونيكي قابل رديابي بوده و مي توان آنها را براي پايش و توضیح مورد استفاده قرارداد.

خدمات تجاري كار آمد

كاربري خدمات تجاري سوئيفت (تي.اس.يو) انتقال سفارش هاي استاندارد خريد و اطلاعات سياهه مرتبط به پرداختها را امكانپذير مي نمايد. اين كاربري مبنايي شكل مي دهد براي تطابق اطلاعات در معاملات فرامرزي بين طرفين تجاري، تامين مالي مربوط به معاملات و حل آسان و بي واسطه اختلافات. تاكنون حدود 60 بانك در تي.اس.يو عضو شده اند و تعداد آنها بيشتر هم خواهد شد.

همكاري بين خريداران و عرضه كنندگان با سرمايه اندك

همكاري و شفافيت بين شركت‌هاي واردكننده بزرگتر و فروشندگان كوچكتر (كه معمولاً رتبه اعتباري پايين‌تري دارند) منجر به كاهش هزينه در زنجیره تامين مالي مي گردد تا زماني كه فروشندگان كالاي موضوع قرارداد را تحويل دهند، خريداران هم وجه آن را خواهند پرداخت. تفاوت رتبه اعتباري پايين تر واردكنندگان قوي از نظر بنيه مالي و رتبه بالاتر فروشندگان كم سرمايه، پتانسيل خلق بسته هاي جذاب مهندسي شده را فراهم مي نمايد. امتياز چنين امري براي واردكننده اين است كه به واسطه چنين برنامه‌هاي تامین مالي، تمديـد سررسيد پرداخت امكان پذير شده و ترازنامه و وضعيت نقدينگي را دوباره مي توان شكل دهي كرد.

بال 2 و مديريت الكترونيك داده‌ها مدلی براي بانك ها فراهم كرده‌اند تا با بکارگیری آن در زنجیره تامين مالي، ارزيابي ريسك و تخصيص منابع مالی خود را ارتقاء داده و به علاوه ريسكهای يك خدمت خاص را بهتر اندازه گيري كنند. در نتيجه مي‌توانند خدمات كارآمدتري عرضه نموده و در زنجیره تامين مالي براي مشتريان و شركاي تجاري خود يك مزيت هزینه ایجاد كنند.

با توجه به بحران فعلي نقدينگي در بازارهاي مالي، براي شركتها حياتي است كه به تنوع منابع سرمايه از جمله روش هاي تامین مالي زنجیره عرضه بينديشند. چرا كه چنين برنامه‌هايي بر خلاف وامهاي معمول تجاري از قبيل وامهاي كوتاه‌مدت و اعتبار در حساب جاری، در شرايط سخت تامين مالي از جانب بانك‌ها، از پايداري و ثبات بيشتري برخوردارند.

شركتها براي ارتقاي مديريت ريسك و كارايي در مسائل زنجیره تامين مالي، علاوه بر تصاحب منابع مالي ارزان قيمت كه در راس برنامه هاي هر شركتي قرار دارد مي بايست سه عامل كليدي را بپذيرند. اول : بايد اطمينان حاصل نمايند كه به صورت پيوسته بر زنجیره تامين مالي احاطه دارند. دوم: كاركردن در درون زنجیره تامين مالي به مفهوم به اشتراک گذاشتن منافع است. هيچ كس چيزي از دست نمي دهد مگر اينكه در ازاي آن چيزي بدست آورد.

سوم : شفافيت مالي مهمترين مساله است و تنها در صورتي كه اطلاعات مالي معاملات مربوطه در دسترس بانكها باشد اين امر محقق مي‌شود.

تلاش‌هاي اوليه برپايي ERP و جلب مشاركت عرضه كننده مالی براي تعیین خط مشي تامين مالي، در نهايت شفافيت را در زنجیره تامين مالي تسهيل خواهد كرد.

ریسک و انواع آن

شاید اگر خیلی کوتاه به ریسک فکر کنید به حجمی از سوالات برخورد کنید. در این مقاله ما در تلاش هستیم به طور کامل و مفید، ریسک و انواع ریسک را برای شما توضیح دهیم.

انسان از همیشه در تمام مراحل زندگی با شرایط متفاوتی روبرو بوده و پیوسته احساس خسارت وجود داشته؛ هر چه انسان میزان رشد و پیشرفتش بیشتر باشد متقابلا با موقعیت های پر ریسک تر بیشتر برخورد می کند و مجبور به تصمیم گیری در موقعیت های سخت و پیچیده بیشتری خواهد بود.

از متن بالا می شود این گونه استنباط کرد زمانی که صحبت از انواع ریسک به میان می آید، کلمه خطر بر جسته می‌شود؛ اما باید بدانیم که ریسک فقط در بردارنده خطر و مفهومی منفی نیست. ریسک به طور کلی و گسترده به معنای، ابهام و نااطمینانی از آینده و روشن نبودن مسیر انتخابی را نشان می دهد.

گاهی ممکن است ما خود را در معرض ریسک قرار دهیم و ریسک موجب شود با فرصت های مثبت تری مواجه شویم. این فرصت های مثبت در مفاهیم مالی قابل توضیح و بیان هستند. بنابراین ریسک می تواند دارای دو بعد مثبت و منفی باشد. در بیشتر مواقع مفهوم ریسک در موقعیت های مالی و سرمایه گذاری مورد توجه ما است.

مفهوم واژه ریسک:

واژه لاتین ریسک (Risk) که در زبان فارسی، از این واژه به مفهوم خطر نام برده می‌شود، می توان گفت یکی از اساسی ترین مفاهیم دنیای پول و تجارت ریسک می باشد. به بیان ساده و گیرا، مفهوم ریسک به معنی زیان احتمالی و بالقوه در هر نوع سرمایه‌گذاری و تجارت است. با وارد شدن به دنیای سرمایه و تجارت، دور شدن از ریسک به زبانی واضح غیر ممکن است.

باید بدانید برای موفقیت و انجام محاسبات منطقی در سرمایه‌گذاری و تجارت هوشمندانه ‌ترین کاری که باید انجام شود، این است که همیشه درصد مشخصی از ریسک در نظر بگیریم. برخی افراد به اشتباه این تصور را دارند که منظور از ریسک نوساناتی است که در بازار یا رفتار های شانسی و بدون برنامه ریزی در سرمایه گذاری و تجارت است؛ ولی باید گفت که ریسک در اصلی ترین شکل خود، بر عدم قطعیت و احتمالی بودن است نه رفتارهای پیشامد و کاملا ناشناخته.

اهمیت ریسک:

اما چرا تعین ریسک مهم است؟ و شناخت ریسک تا چه حد در عملکرد برنامه های اقتصادی می تواند تاثیر بگذارد؟

گفتیم که عموما مفهوم ریسک در امور مالی، سرمایه‌گذاری و تجارت مورد توجه ما است. به همین علت همه افراد و سرمایه گذارانی که با تجارت در ارتباط هستند، باید توجه ویژه‌ای به ریسک داشته باشند و مفهوم مدیریت ریسک را به خوبی درک کنند چرا که، در غیر این صورت عواقب خطرناکی در انتظارشان خواهد بود.

ریسک در دارایی‌های مختلف و همین طور برای مدیریت سرمایه‌های خرد و کلان، شامل عنصر های گسترده و متفاوت است اما، تمرکز مطلب فعلی بر توضیح مسائل مرتبط با ریسک و انواع ریسک برای سرمایه گذاران حقیقی در بازار های مالی است.

در واقع بسیاری بر این باور هستند؛ که به دلیل ماهیت و وجود ذاتی بازار سرمایه که به طور ذاتی با پول و سفته بازی در ارتباط هست؛ درک عمیق مفهوم ریسک، به عنوان یکی از لزومات اساسی و مهم در تجارت و سرمایه گذاری موفقیت آمیز در بازار پول و مالی خواهد بود. انسان ها در برخورد با هر مانعی قطعا متفاوت عمل می کنند که این بخاطر وجود منحصر به فرد آنان است در این بخش دسته بندی افراد مختلف از لحاظ ریسک پذیری را بیان می کنیم.

چرا که معتقدیم دسته بندی افراد مختلف از لحاظ ریسک پذیری می تواند کمک کند، در زمان سرمایه گذاری بدانیم جز کدام دسته هستیم یا اینکه در ارتباط با سرمایه گذاران بدانیم با چه نوع و دسته ای از افراد رو برو هستیم که قطعا در پیروزی و موفقیت بیشتری تاثیر گذار است. سرمایه گذاران را از لحاظ ظرفیت پذیرش ریسک می توان به سه دسته تقسیم کرد که عبارت ند از:

• ریسک پذیر (risk taker)
• ویژگی افراد ریسک پذیر
• استفاده از هوش برای غلبه بر ترس؛ منظور سنجیدن شرایط پیش رو با دلایل منطقی
• واقع بین
• مثبت اندیشی
• افزایش روحیه خلاق و تاب آوردن بعد از شکست
• تصمیم گیری درست و به وقت در شرایط متفاوت
• ریسک گریز (Risk aversion)
• به طور واضح افراد ریسک گریز (Risk aversion) رسیدن به سود کم و پایین تر ولی در عوض موقعیتی با امنیت بیشتر را ترجیح می دهند.

پیشگامان بی نهایت مطالعه مقاله نسبت های مالی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

افراد خنثی یا بی تفاوت:

این افراد حد وسط دو مورد قبل هستند؛ در این حالت افراد به طوری مشخصی در مقابل رفتار های ریسک پذیری (risk taker) و ریسک گریزی (Risk aversion) انتظار پاداش دارند که در هر موقعیت پاداش ممکن است کم یا زیاد شود. یعنی با رفتار گریز پاداش را از دست می دهند یا کم تر نصیبشان می شود یا در رفتار پذیر انتظار پاداش بیشتر داشته باشند.

موقعیت های که بر اساس ریسک افراد با آن مواجه می شوند، معمولا می توانیم به دو بخش اصلی تقسیم کنیم که در ادامه به توضیح این دو بخش می پردازیم:

نوعی از ریسک است که شامل همه خطراتی است که ممکن است برای هر کدام از ماها پیش آید، به عبارتی یعنی ریسک های نیستند که ما از قبل برای آنها برنامه داشته باشیم ولی احتمال این که برای هر کدام از اشخاص در هر موقعیت پیش آید؛ مثل، بیماری با تصادف حتی بلاهای طبیعی.

این اتفاق ها در کنترل ما نیستند و ممکن است در هر بخشی از زندگی ما رخ دهند و تنها کاری که ما می توانیم برای کم کردن آسیب انجام دهیم، بیمه است.

ولی نوع دیگری از این از ریسک‌ها است که به طور معمول در هر شرایط و موقعیت اقتصادی ممکن است پیش آید و قابل مشاهده و اندازه‌گیری هم قطعا هستند. در نتیجه با سنجیدن موقعیت و برنامه ریزی از قبل آن‌ها را می‌توان به سود یا زیان تبدیل کرد. برای نمونه می توان به انواع تجارت یا سرمایه گذاری های مختلف اشاره کرد که در نهایت می شود موقعیت های ریسکی را به سود تبدیل کرد.

تا اینجا بارها اشاره کردیم که منظورمان از ریسک، ریسک در باز های مالی و موقعیت های سرمایه گذاری و تجارت است حال می خواهیم توضیح دهیم که وقتی از ریسک در موقعیت های مالی و سرمایه گذاری سخن می گویم چه منظوری داریم و به چه معناست.

شما در هر موقعیت هر تصمیمی که می گیرید باید ریسک های موجود در آن تصمیم را هم طبیعتا بپذیرید ولی در دنیای امروز ما مفهوم ریسک در مسائل مالی و سرمایه گذاری بیشتر مورد توجه قرار گرفته و قطعا مردم به دنبال راهی برای کنترل، پیش بینی و کم کردن این ریسک ها هستند.

در تعریف ریسک در موقعیت های مالی به شرایطی گفته می شود که احتمال اختلاف میان نتیجه مورد انتظار و نتیجه واقعی باشد ریسک می گویند. این بخش از اختلاف هم می تواند مثبت باشد و هم می تواند منفی باشد، به هر اندازه که احتمال نتیجه منفی در سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، در اصطلاح می گویند ریسک سرمایه‌گذاری بیشتر است.

وقتی صحبت از پول انواع ریسک مالی و سرمایه‌گذاری به میان می‌آید تاثیر ریسک پذیری (Risk propensity) نیز به مراتب بیشتر می‌شود؛ در بحث سرمایه گذاری، ریسک به احتمال از بین رفتن ارزش یک دارایی (منظور همان نتیجه منفی) گفته می شود.

انواع مختلف و متفاوتی از ریسک ها وجود دارند که سرمایه گذاران در معرض آنها قرارمی گیرند و به طبع آن راه‌ و روش های زیادی هم برای مدیریت ریسک سرمایه گذاری وجود دارد، مثل تخصیص دارایی و تنوع سازی، ولی از طرفی هم باید بدانید هیچ راهی برای از بین بردن کامل ریسک وجود ندارد. منابع مختلف یا همان تنوع سازی این امکان را به شما می دهد تا ریسک را به مراتب پایین تر بیاورد.

برای اندازه گیری ریسک سرمایه گذاری معیارهای متفاوتی است، که یکی از مهم‌ترین آن‌ها ‌انحراف معیار بازده تاریخی یا میانگین یک سرمایه‌گذاری می باشد. بالا بودن انحراف معیار محاسبه شده بیان گر این موضوع می باشد که ریسک سرمایه گذاری بالا است.

شرکت‌ های زیادی وجود دارند که زمان و منابع مالی خود را صرف شناسایی ریسک های متفاوتی که در معرض آن هستید صرف می کنند تا بتوانند ریسک ها را ارزیابی، شناسایی و مدیریت کنند. حال که از ریسک در موقعیت های مالی صحبت کردیم در این قسمت اشاره ای انواع ریسک های سرمایه گذاری داشته باشیم:

ریسک سیستماتیک یا به عبارتی غیر قابل اجتناب:

ریسک هایی که کنترل آن ها در دست سرمایه گذاران نیست ریسک سیستماتیک (Systematic Risk) یا غیر قابل اجتناب می گویند. این ریسک ها مرتبط با شرایط سیاسی و اقتصادی کلان یک کشور هستند، که حذف آن ها امکان پذیر نیست و زمانی که رخ دهند بر کل اقتصاد یک کشور تاثیر می گذارد و نمی شد گفت صرفا تاثیر آن بر یک بخش یا صنعت است و تا حد قابل توجهی پیش بینی این نوع از ریسک ها امکان پذیر نیست.

ریسک غیرسیستماتیک یا قابل اجتناب:

در ریسک غیر سیستماتیک یا قابل اجتناب اشاره به موقعیت های دارد که می توان از طریق روش ها مختلف به کنترل و را اندازه گیری آن ها پرداخت و همچنین بر کنترل و یا کاهش این ریسک ها می توان تاکید داشت.

این ریسک ها که یکی از نوع های ریسک سرمایه گذاری و تجاری هستند، مربوط به صنعت یا تجارت خاصی می باشند و بر خلاف نوع قبلی به این گونه نیست که در صورت شرایط پر ریسک تاثیر خود را بر کل صنایع باید سرمایه گذاری ها بگذارد.

پیشگامان بی نهایت مطالعه مقاله مدیریت مالی و بودجه را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

ریسک عملیاتی:

«اهرم مالیاتی یا ریسک عملیاتی (Operational Risk) به سود عملیاتی مربوط است که منشا آن هزینه‌های ثابت شرکت است.»

ریسک مالی:

ریسک مالی (Financial Risk) به حالتی در سرمایه گذاری و یا تجارت گفته می شود که شرکت مورد نظر قادر به عملیاتی کردن تعهدات خود نباشد. ریسک مالی زمانی پیش می آید که شرکت مورد نظر بدهی و یا وام های زیادی داشته باشد که این موجب کاهش چشم گیر سود شرکت می شود؛ در حالت است که شرکت از پس تعدات خود بر نمی آید و باید گفت، ریسک ناشی از به ‌کارگیری بدهی در شرکت را ریسک مالی می گوییم.

ریسک اعتباری:

این نوع ریسک به احتمال عدم توانایی صادر‌کننده اوراق قرضه برای بازپرداخت نرخ سود مورد انتظار است و در کل به توانایی در بازپرداخت اصل پول اشاره دارد که معمولا هر چه این ریسک اعتباری (Credit risk) بالاتر باشد نرخ بهره‌ی اوراق نیز بالاتر خواهد بود.

ریسک نرخ سود (Interest Rate Risk):

اگر در شرایطی قرار گیریم که چند گزینه انتخاب برای سرمایه گذاری و یا تجارت داشته باشیم، صحبت از نرخ سود یا ریسک نرخ سود می شود. ریسک این نوع به زمانی ارتباط دارد که تغییر در نرخ سود باعث تغییراتی در ارزش یک سرمایه‌گذاری بشود. این نمونه از ریسک ها بیشتر بر روی اوراق مشارکت و اوراق بدهی تاثیر قابل توجهی دارد.

ریسک بازار:

ریسک بازار (Market Risk) از انوع ریسک های است که روزانه در بازارهای مالی، سرمایه گذاری و تجاری به خصوص بورس با آن مواجه هستیم و آن را مشاهده می کنیم. این نوع ریسک به شکلی از سطح حمایتی و مقاومتی بازار نیز اطلاق می شود (به طور واضح منظور عرضه و تقاضا می باشد).

ریسک بازار نوعی از تغییر در نتیجه نهایی (بازده) است که ناشی از نوسانات کلی بازار می باشد. در بین انواع ریسک های گفته شده شاید آشناترین نوع ریسک که همه به نوعی با آن رو به رو هستند و آن را با عنوان ریسک نوسانات بازار بشناسند.

ریسک تورم یا ریسک قدرت خرید (Inflation risk):

ابتدا لازم هست اشاره ای به مفهوم تورم داشته باشیم که عبارت است از افت ارزش پولی رایج در یک کشور. به این معنی که مردم برای خرید یک کالا یا خدمات، لازم باشد پول بیشتری نسبت به گذشته پرداخت کنند.

این ریسک تاثیر مستقیمی بر بازدهی سرمایه گذاری های افراد دارد چرا که سود خالصی که از یک سرمایه گذاری نسیب ما می شود برابر است ریسک و تورم. یکی از راه های کم کردن این نوع ریسک سرمایه گذاری سهام و اوراق قرضه می تواند باشد.

ریسک تجاری:

ریسک تجاری یعنی این که کلیه هزینه های یک کسب و کار برای عملیاتی ماندن را در نظر داشته باشیم. این هزینه ها می تواند حقوق، هزینه های تولیدی، اجاره تسهیلات، دفتر، خدمات و هزینه‌های اداری باشد. در سطح ریسک تجاری عوامل مختلف و زیادی می تواند موثر باشد.

ریسک نقدشوندگی:

اگر یک دارایی یا سرمایه گذاری به راحتی به فروش نرسد دارنده آن سرمایه گذار یا دارایی با ریسک نقدشوندگی (liquidity risk) مواجه هست. در مقابل هر چه سرعت خرید و فروش در سرمایه گذاری یا دارایی بیشتر باشد و معاملات آن را راحت تر انجام شوند، سرمایه گذار با ریسک کم تری مواجه است.

ریسک نرخ ارز:

ریسک نرخ ارز (currency risk) زمانی پیش می آید که شما وارد سرمایه گذاری و بورس ارزی کشوری غیر از کشور خود باشید مثلا یک ایرانی از ارز دلار در سرمایه گذاری استفاده کند یا سهام های با واحد پولی دلار خرید و فروش کند در این حالت است که ریسک ناشی از نرخ ارز پیش می آید.

در زمان نوسانات حتما بر سرمایه این فرد بر حسب واحد پول داخلی کشور خود نیست. قابل ذکر است برای سرمایه گذاری در کشورهای دیگر لازم است حتما تفاوت نرخ ارزی دو کشور را در نظر بگیرید.

پیشگامان بی نهایت مطالعه مقاله طبقه بندی هزینه ها را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

ریسک مالیات ‌پذیری

ریسک مالیات ‌پذیری:

ریسک مالیات ‌پذیری (Taxability Risk) به ریسک اوراق قرضه‌‌ای می گویند که در ابتدا با فرض بر معاف بودن از مالیات می باشد ولی این احتمال وجود دارد که پیش از فرا رسیدن موعد سررسید، تغییر وضعیت رخ دهد واجد شرایط برای پرداخت مالیات بشوند.

در حالتی که اوراق قرضه معاف از مالیات نرخ بهره پایین تری به نسبت دیگر اوراق دارند، اگر دارندگان این اوراق ریسک مالیات پذیریشان بالفعل شود، بازدهی خیلی پایین تری در مقایسه با حالت اول خودشان که همان معاف بودن از پرداخت مالیات است دریافت می کنند.

ریسک استرداد:

ریسک استرداد (Call Risk) خاص اوراق قرضه می باشد و به احتمال استرداد اوراق قرضه پیش از موعد سررسید آن اشاره دارد. ریسک استرداد اغلب زمانی قوی تر پیش می آید که نرخ تورم رو به کاهش است. در چنین حالتی است که شرکت‌ها در تلاشند با جمع آوری اوراق قرضه منتشر شد‌شان و سپس انتشار اوراقی که نرخ بهره پایین‌تری دارند؛ پول کمتری را از دست بدهند.

در شرایط کاهش نرخ بهره سرمایه‌گذاران معمولا مجبور می شوند ریسک بیشتری را برای به‌ دست آوردن درآمدی در حد گذشته بپذیرند. بعد از اشاره مختصری به انواع ریسک لازم می دانیم در مورد راه هایی برای مدیریت و کنترل ریسک در سرمایه گذاری صحبتی داشه باشیم هر چند مختصر؛

سرمایه گذار در باید بداند فعالیت در بازار سرمایه و مالی خالی از ریسک نیست و هیچ وقت هم نخواهد بود ولی ما می توانید بجای این تصور که باید از ریسک دوری کنیم آن را بپذیریم.

در این حالت قطعا لازم است قوانینی را برای خودمان مشخص و از آن قوانین تعریف دقیقی داشته باشیم. باید گفت مدیریت ریسک سرمایه گذاری و کنترل ریسک اصلا مسأله پیچیده ای و غیر قابل حلی نیست و با انجام کارهایی ساده می توان به‌ خوبی بر آن تسلط یافت و گذر کرد.

در این جا راهکارهایی را برای شما ارائه می دهیم که با استفاده از آن می توانید میزان ریسک را مدیریت کرده و با در نظر گرفتن ریسک های منطقی در سرمایه گذاری خود بتوانید به موفقیت های بیشتری دست انواع ریسک مالی پیدا کنید.

• ابتدا در برنامه خود میزان حداکثر ضرر را تعیین کنید.
• دوم برای تخصیص دارایی خود استراتژی و راهکارداشته باشید.
• سوم برای خود یک حاشیه امن تعریف کنید.

غلبه بر ترس؛ که قطعا با برنامه ریزی دقیق و هوشمندانه میسر می شود.

نگارش: ساناز یوسفی

به منظور کسب اطلاعات بیشتر، مطالعه مقاله رویکرد بازاریابی نوین را به شما عزیزان پیشنهاد می نماییم.

ریسک مالی (risk Financial) چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟

در هر سرمایه گذاری یا پس اندازی ریسک و خطر از دست رفتن سرمایه وجود دارد. بنابراین لازم است قبل از هر اقدامی با بازار مالی آشنا باشیم تا بتوانیم در هنگام پس انداز و سرمایه گذاری، احتمال خطرات آینده را لحاظ کنیم تا با کمترین زیان مالی روبرو شویم.

ریسک مالی (risk Financial) چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟

ریسک مالی

قبل از صحبت درباره ریسک مالی و چگونگی مدیریت آن در راستای حفظ سرمایه، بهتر است در ابتدای بحث بدانیم اساسا ریسک به چه معنا است و بعد به یکی از انواع ریسک که ریسک مالی است بپردازیم. ریسک از نظر مالی به عنوان شانس اینکه نتیجه یا سود واقعی سرمایه ­گذاری با نتیجه یا بازده مورد انتظار، متفاوت باشد، تعریف شده است. ریسک شامل احتمال از دست دادن بخشی از سرمایه گذاری اصلی یا کلی است. از نظر کمی، ریسک معمولاً با در نظر گرفتن رفتارها و پیامدهای تاریخی ارزیابی می­شود.

ریسک مالی چه مواقعی ظاهر می­شود؟

ریسک مالی یکی از انواع مهم ریسک برای هر شغلی است. ریسک مالی به دلیل تحرکات بازار ایجاد می­شود و حرکت بازار می­تواند عوامل زیادی را در بر بگیرد. ریسک مالی خطر از دست دادن پول یا داراییهای ارزشمند در ابزارهای مالی است. به عبارت دیگر، بسیاری از خدمات مالی یا معاملات، خطر ذاتی ضرر را دارند و این همان چیزی است که ما آن را ریسک مالی می نامیم.

دقت داشته باشید که هر از دست دادنی را نمی­توان ریسک مالی تعریف کرد؛ به عبارتی مقدار پولی که در هنگام تجارت یا سرمایه­ گذاری از دست می­دهید ریسک محسوب نمی­شود بلکه آنچه در نهایت از دست می­دهید ریسک مالی حساب می­شود.

تعریف دیگر از ریسک مالی، ضررهای بالقوه ­ای است که یک سرمایه ­گذار هنگام سرمایه­ گذاری در شرکتی با آن مواجه است. تعریف این ریسک و زمان رخ دادن آن برای مردم عادی تا دولت­ها متفاوت است. برای دولت­ها، بدان معنی است که آن ها قادر به کنترل سیاست­های پولی و پیش فرض بدهی­ها نیستند. برای شرکت­ها بدین معنی است که، یک شرکت قادر به انجام تعهدات خود برای بازپرداخت بدهی­های خود نباشد و این به نوبه خود می­تواند به معنای این باشد که سرمایه­ گذاران بالقوه، پول سرمایه گذاری شده انواع ریسک مالی انواع ریسک مالی در شرکت را از دست می­دهند.

شرکت­ها همچنین ممکن است بدهی خود را بپذیرند، اما در انجام تعهدات باعث مشکلات اقتصادی شوند. برای افراد بدین معنی است که آن ها هنگام تصمیم گیری، با خطر مالی روبرو می­شوند که می­تواند درآمد یا توانایی آن ها را برای پرداخت بدهی مورد نظر خود به خطر اندازد. (1)

ریسک­های مالی در همه جا و در ابعاد مختلفی وجود دارد که همه را تحت تأثیر قرار می­دهد. شما باید از همه خطرات مالی آگاه باشید. درست است که دانستن خطرات و چگونگی محافظت از سرمایه، خطر را از بین نمی­برد اما باعث کاهش آسیب آن ها می­شود.

عوامل موثر بر ریسک مالی

ریسک مالی به طور کلی به دلیل بی ثباتی و ضرر در بازار مالی ناشی از حرکت در قیمت سهام، ارزها، نرخ بهره و موارد دیگر ایجاد می­شود. ریسک مالی به ریسک ­ هایی که مشاغل و افراد هنگام سرمایه ­ گذاری، برنامه ریزی برای آینده و انجام کارهای روزانه می­پردازند، اشاره می­کند. تمام مشاغل و سرمایه­ گذاران یا افرادی که پس­ انداز می­کنند، در تصمیم­ گیری­ های مالی خود ریسک بسیاری را به همراه دارند.

برخی از این خطرات خارجی هستند و بستگی به عوامل بیرونی و تصمیمات اتخاذ شده توسط سایر سازمان­ها و مصرف­ کنندگان دارد. یکسری از خطرات داخلی هستند و مربوط به استراتژی­ها و اقداماتی می­شود که سرمایه­ داران بزرگ یا دولتمردان انتخاب می­کنند. هرکدام از این عوامل ممکن است کل برنامه­ ریزی مالی را به هم بریزد و در نتیجه آسیب­ پذیری افراد و مشاغل را بیشتر کند.

نرخ بازار یکی از گسترده ­ترین انواع عوامل بیرونی در هنگام بروز ریسک مالی است. بازار براساس علاقه، عرضه و تقاضا و عناصر جدید مانند فناوری، تغییر می­کند. هنگامی که اقتصاد سرعت می­یابد یا کند می­شود، نرخ بهره اوراق و وام تغییر می­کند. این تغییر نرخ­ها باعث شود میزان وام برای یک تجارت بیشتر شود یا نیاز به پرداخت آن به اوراق قرضه مورد استفاده برای تولید سرمایه داشته باشد.

مقررات دولت عامل مهم دیگری در کلیه برنامه ­ریزی ­های مالی است. دولت­ها با ایجاد تعرفه­ های جدید مالیات بر واردات و صادرات، تغییر قوانین مالیاتی موجود، وضع مقررات جدید مالی بطور مداوم برنامه ­ریزی را تغییر می­ دهند. برخی از این تغییرات مفید هستند، اما برخی دیگر می­توانند سودآوری کسب و کار را دشوارتر کنند، از جمله کاهش نرخ اوراق خزانه و اضافه کردن الزامات جدید به گزارش­های مالیاتی.

جریان نقدی که مربوط به درآمدها و هزینه­ های روزانه مشاغل می­شود، یکی از عوامل درونی ریسک است. دریافت­های شما از مشتریان یکی دیگر از عوامل درونی ریسک مالی است. به هرحال شما سرمایه­ گذاری انجام داده­اید و ممکن است مشتری در بازپرداخت خود به مشکل برسد و شما را در هزینه­ها دچار مشکل کند. (2)

نحوه محاسبه ریسک مالی

همه مشاغل دارای ریسک­های مرتبط هستند. این مهم است که یک شرکت اقتصادی بتواند ریسک شغلی مرتبط با کار و تجارت خود و نحوه محاسبه خطرات را بداند. دانستن چگونگی محاسبه خطرات تجاری، تجارت را از ورشکستگی محافظت می­کند. ریسک مالی، ساختار سرمایه یک شرکت و سطح ریسک فعلی را در رابطه با سطح بدهی شرکت ارزیابی می­کند. این نسبت ها هنگام تصمیم گیری برای سرمایه گذاری در یک شرکت توسط سرمایه گذاران استفاده می­شود.

خوشبختانه ابزارهای بسیاری در دسترس افراد، مشاغل و دولت­ها قرار گرفته است که به آن ها امکان می­دهد میزان ریسک مالی مورد نظر خود را محاسبه کنند. متداول­ترین روش­هایی که متخصصان سرمایه گذاری برای تجزیه و تحلیل خطرات مرتبط با سرمایه گذاری های طولانی مدت استفاده می­کنند شامل تجزیه و تحلیل بنیادی­، تحلیل تکنیکی و تجزیه و تحلیل کمی است.

تجزیه و تحلیل بنیادی فرایند اندازه ­گیری ارزش ذاتی یک سرمایه­ گذاری با ارزیابی کلیه جنبه ­های مشاغل از جمله دارایی شرکت و درآمد آن است. تجزیه و تحلیل فنی فرایند ارزیابی اوراق بهادار از طریق آمار است و به بازده­ های تاریخی، حجم تجارت، قیمت سهام و سایر داده ­های عملکرد نگاه می­کند. تجزیه و تحلیل کمی ارزیابی عملکرد تاریخی یک شرکت با استفاده از محاسبات نسبت مالی است.

تاثیر ریسک مالی بر بازار سهام

ریسک مالی سرمایه گذاری سهام این است که اگر شرکتی که سهام خود را از آن خریداری کرده­اید پول خود را از دست بدهد پول شما هم از دست می­رود؛ این ساده­ترین تعریف و آشکارترین خطر است. هر سرمایه­گذاری به دنبال فهم بازده یا همان سود و زیانی است که از سرمایه گذاری نصیبش می شود و ریسک یا همان وجود و عدم وجود تضمین برای دریافت سود سرمایه گذاری است و بدون شناخت کامل این دو، تصمیم­­گیری جهت سرمایه­ گذاری سخت می­شود. سرمایه­ گذاری در بورس اگرچه ممکن است سود زیادی در مدت زمان کمی به شما بدهد اما ضمانتی وجود ندارد که در برابر این سود زیانی نباشد.

وقتی دولت­ها نتوانند تورم را کنترل کنند یا توانایی خود را در سیاست­های پولی از دست بدهند، همچنین عوامل مؤثر بر کل بازار شامل رشد اقتصادی، رکود اقتصادی، تورم، نرخ بهره، نوسانات ارز و. (که عوامل غیرقابل پیش­بینی هم هستند) نوسانات و خطر را در بازار سهام ایجاد می­کنند. ریسک مالی در بازار سهام، عمل نکردن به تعهدات شرکت و عدم توانایی در بازپرداخت وام بانکی و درنتیجه ورشکستگی آن است، بنابراین این عوامل باعث می­شود تا شرکت­ها و موسساتی که سهام عرضه کرده‌اند نتوانند به تعهدات خود عمل کنند و سرمایه­گذاران، سرمایه خود را از دست بدهند.

مدیریت ریسک مالی

فرآیند ارزیابی و مقابله با ریسک­های مالی اغلب به عنوان مدیریت ریسک شناخته می شود. از بین انواع خطری که ممکن است تجارت شما با آن روبرو شود، ریسک مالی بیشترین تأثیر را بر جریان سرمایه­ گذاری شما دارد. شما می­توانید با استفاده از یک برنامه مدیریت ریسک مالی خوب، این خطرات را پیش بینی کرده و از آن عبور کنید.

در دنیای مالی، مدیریت ریسک، فرایند شناسایی، تجزیه و تحلیل و پذیرش یا کاهش عدم اطمینان در تصمیمات سرمایه ­گذاری است. در اصل، مدیریت ریسک زمانی اتفاق می­افتد که یک سرمایه­گذار به تعیین کمیت پتانسیل ضرر و زیان در یک سرمایه­ گذاری بپردازد و سپس با توجه به اهداف سرمایه­گذاری و تحمل ریسک، اقدام مناسب، یا عدم اقدام را انجام دهد.

افزایش ریسک در قالب افزایش نوسانات به وجود می­آید. این در حالی است که متخصصان سرمایه­گذاری دائم به دنبال راهکاری جهت کاهش چنین نوسانات هستند. هدف مدیریت ریسک مالی کمک به اولویت ­بندی ابزارهای مالی و استفاده از آن ها برای مدیریت ریسک­های پر هزینه است.

سازمان­ها ریسک مالی خود را به روش­های مختلفی مدیریت می­کنند. این فرایند بستگی به این دارد که مشاغل چه کاری انجام می­دهند، در چه بازاری فعالیت می­کنند و آمادگی پذیرش چه میزان ریسک را دارد. به این معنا، صاحب مشاغل و مدیران شرکت وظیفه دارد ریسک را شناسایی و ارزیابی کنند و تصمیم بگیرند که شرکت چگونه قصد دارد آن ها را مدیریت کند.

مدیریت ریسک با شناسایی خطرات مالی و منابع یا دلایل آن ها آغاز می­شود. برای شروع خوب است که از ترازنامه شرکت استفاده کرد. یک تصویر لحظه ای از بدهی، نقدینگی، قرار گرفتن در معرض نوسانات ارز، ریسک نرخ بهره و آسیب­ پذیری قیمت کالاها که شرکت با آن روبرو است را فراهم می­کند.

مرحله دوم، تعیین کمیت یا قرار دادن مقدار عددی بر خطرات شناسایی شده است. تحلیلگران تمایل دارند از مدل­های آماری مانند روش انحراف استاندارد و رگرسیون برای اندازه گیری میزان مواجهه شرکت در برابر عوامل خطر مختلف استفاده کنند. پس از تجزیه و تحلیل منابع خطر، باید تصمیم بگیرید که چگونه بر روی این اطلاعات عمل خواهید کرد. آیا می­توانید با قرار گرفتن در معرض خطر ریسک به روند خود ادامه دهید؟ آیا باید سرمایه خود را کاهش داده یا از آن محافظت کنید؟

این تصمیم مبتنی بر عوامل مختلفی از جمله اهداف شرکت، محیط کسب و کار، ریسک­پذیری و اینکه آیا با کاهش سرمایه می­توان کاهش ریسک را توجیه کرد. به طور کلی، مدیریت ریسک­های سرمایه گذاری با درک اصول ریسک و چگونگی اندازه گیری آن ممکن است و با یادگیری خطرات ناشی از انواع مختلف ریسک­ها و برخی از راه­های مدیریت جامع به همه انواع سرمایه ­گذاران و مدیران تجارت کمک می­کند تا از ضررهای غیرضروری و پرهزینه جلوگیری کنند. (3)

چه کسی ریسک مالی را مدیریت می­کند؟ در یک تجارت کوچک، صاحب مشاغل و مدیران ارشد، مسئولیت مدیریت ریسک را بر عهده دارند. اما زمانی که مشاغل رشد می­کند و شامل چندین بخش و فعالیت می­شوند، بهتر است یک مدیر در زمینه ریسک مالی اختصاص داده شود.

نتیجه گیری و جمع بندی

بازارهای مالی به دلیل نیروهای مختلف کلان اقتصادی همیشه در معرض خطر هستند. ریسک مالی متغیرهایی است که یک کسب و کار در طی یک زمان مشخص در درآمد خود تجربه می­کند. بنابراین اگر شما سرمایه­گذار هستید یا صاحب یک شغل، قبل از هر اقدامی و به جهت برنامه­ ریزی آینده، هرچند که در بازار سرمایه برنامه ­ریزی برای آینده کار دشوار و البته تثبیت شده­ای نیست اما باز هم در راستای پیشگیری­های احتمالی و زیان کمتر بهتر است با ریسک­های بازار به خوبی آشنا شوید.

تئوری مدیریت ریسک مالی

شامل تعاریفی از مدیریت ریسک ،انواع سرمایه گذاری مالی،ریسک چیست؟ ، مراحل مدیریت ریسک
معیارهای اندازه گیری ریسک، ریسک و فرایند بودجه بندی سرمایه ای، دیرش و همگرایی ابزار های سنجش ریسک اوراق قرضه، دیرش تعدیل یافته ، ابزار های مناسب مدیریت ریسک مالی ، ویژگیهای ابزار های مشتقه ، انواع ابزارهای مشتقه مالی و …

– جهت استفاده و بهره برداری دانشجویان رشته های مالی و متخصصان مرتبط

توضیحات

شامل تعاریفی از مدیریت ریسک ،
انواع سرمایه گذاری مالی،
ریسک چیست؟
مراحل مدیریت ریسک
معیارهای اندازه گیری ریسک
ریسک و فرایند بودجه بندی سرمایه ای
دیرش و همگرایی ابزار های سنجش ریسک اوراق قرضه
دیرش تعدیل یافته
ابزار های مناسب مدیریت ریسک مالی
ویژگیهای ابزار های مشتقه
انواع ابزارهای مشتقه مالی
و …

– جهت استفاده و بهره برداری دانشجویان رشته های مالی و متخصصان مرتبط

ریسک مالی (risk Financial) چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟

در هر سرمایه گذاری یا پس اندازی ریسک و خطر از دست رفتن سرمایه وجود دارد. بنابراین لازم است قبل از هر اقدامی با بازار مالی آشنا باشیم تا بتوانیم در هنگام پس انداز و سرمایه گذاری، احتمال خطرات آینده را لحاظ کنیم تا با کمترین زیان مالی روبرو شویم.

ریسک مالی (risk Financial) چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟

ریسک مالی

قبل از صحبت درباره ریسک مالی و چگونگی مدیریت آن در راستای حفظ سرمایه، بهتر است در ابتدای بحث بدانیم اساسا ریسک به چه معنا است و بعد به یکی از انواع ریسک که ریسک مالی است بپردازیم. ریسک از نظر مالی به عنوان شانس اینکه نتیجه یا سود واقعی سرمایه ­گذاری با نتیجه یا بازده مورد انتظار، متفاوت باشد، تعریف شده است. ریسک شامل احتمال از دست دادن بخشی از سرمایه گذاری اصلی یا کلی است. از نظر کمی، ریسک معمولاً با در نظر گرفتن رفتارها و پیامدهای تاریخی ارزیابی می­شود.

ریسک مالی چه مواقعی ظاهر می­شود؟

ریسک مالی یکی از انواع مهم ریسک برای هر شغلی است. ریسک مالی به دلیل تحرکات بازار ایجاد می­شود و حرکت بازار می­تواند عوامل زیادی را در بر بگیرد. ریسک مالی خطر از دست دادن پول یا داراییهای ارزشمند در ابزارهای مالی است. به عبارت دیگر، بسیاری از خدمات مالی یا معاملات، خطر ذاتی ضرر را دارند و این همان چیزی است که ما آن را ریسک مالی می نامیم.

دقت داشته باشید که هر از دست دادنی را نمی­توان ریسک مالی تعریف کرد؛ به عبارتی مقدار پولی که در هنگام تجارت یا سرمایه­ گذاری از دست می­دهید ریسک محسوب نمی­شود بلکه آنچه در نهایت از دست می­دهید ریسک مالی حساب می­شود.

تعریف دیگر از ریسک مالی، ضررهای بالقوه ­ای است که یک سرمایه ­گذار هنگام سرمایه­ گذاری در شرکتی با آن مواجه است. تعریف این ریسک و زمان رخ دادن آن برای مردم عادی تا دولت­ها متفاوت است. برای دولت­ها، بدان معنی است که آن ها قادر به کنترل سیاست­های پولی و پیش فرض بدهی­ها نیستند. برای شرکت­ها بدین معنی است که، یک شرکت قادر به انجام تعهدات خود برای بازپرداخت بدهی­های خود نباشد و این به نوبه خود می­تواند به معنای این باشد که سرمایه­ گذاران بالقوه، پول سرمایه گذاری شده در شرکت را از دست می­دهند.

شرکت­ها همچنین ممکن است بدهی خود را بپذیرند، اما در انجام تعهدات باعث مشکلات اقتصادی شوند. برای افراد بدین معنی است که آن ها هنگام تصمیم گیری، با خطر مالی روبرو می­شوند که می­تواند درآمد یا توانایی آن ها را برای پرداخت بدهی مورد نظر خود به خطر اندازد. (1)

ریسک­های مالی در همه جا و در ابعاد مختلفی وجود دارد که همه را تحت تأثیر قرار می­دهد. شما باید از همه خطرات مالی آگاه باشید. درست است که دانستن خطرات و چگونگی محافظت از سرمایه، خطر را از بین نمی­برد اما باعث کاهش آسیب آن ها می­شود.

عوامل موثر بر ریسک مالی

ریسک مالی به طور کلی به دلیل بی ثباتی و ضرر در بازار مالی ناشی از حرکت در قیمت سهام، ارزها، نرخ بهره و موارد دیگر ایجاد می­شود. ریسک مالی به ریسک ­ هایی که مشاغل و افراد هنگام سرمایه ­ گذاری، برنامه ریزی برای آینده و انجام کارهای روزانه می­پردازند، اشاره می­کند. تمام مشاغل و سرمایه­ گذاران یا افرادی که پس­ انداز می­کنند، در تصمیم­ گیری­ های مالی خود ریسک بسیاری را به همراه دارند.

برخی از این خطرات خارجی هستند و بستگی به عوامل بیرونی و تصمیمات اتخاذ شده توسط سایر سازمان­ها و مصرف­ کنندگان دارد. یکسری از خطرات داخلی هستند و مربوط به استراتژی­ها و اقداماتی می­شود که سرمایه­ داران بزرگ یا دولتمردان انتخاب می­کنند. هرکدام از این عوامل ممکن است کل برنامه­ ریزی مالی را به هم بریزد و در نتیجه آسیب­ پذیری افراد و مشاغل را بیشتر کند.

نرخ بازار یکی از گسترده ­ترین انواع عوامل بیرونی در هنگام بروز ریسک مالی است. بازار براساس علاقه، عرضه و تقاضا و عناصر جدید مانند فناوری، تغییر می­کند. هنگامی که اقتصاد سرعت می­یابد یا کند می­شود، نرخ بهره اوراق و وام تغییر می­کند. این تغییر نرخ­ها باعث شود میزان وام برای یک تجارت بیشتر شود یا نیاز به پرداخت آن به اوراق قرضه مورد انواع ریسک مالی استفاده برای تولید سرمایه داشته باشد.

مقررات دولت عامل مهم دیگری در کلیه برنامه ­ریزی ­های مالی است. دولت­ها با ایجاد تعرفه­ های جدید مالیات بر واردات و صادرات، تغییر قوانین مالیاتی موجود، وضع مقررات جدید مالی بطور مداوم برنامه ­ریزی را تغییر می­ دهند. برخی از این تغییرات مفید هستند، اما برخی دیگر می­توانند سودآوری کسب و کار را دشوارتر کنند، از جمله کاهش نرخ اوراق خزانه و اضافه کردن الزامات جدید به گزارش­های مالیاتی.

جریان نقدی که مربوط به درآمدها و هزینه­ های روزانه مشاغل می­شود، یکی از عوامل درونی ریسک است. دریافت­های شما از مشتریان یکی دیگر از عوامل درونی ریسک مالی است. به هرحال شما سرمایه­ گذاری انجام داده­اید و ممکن است مشتری در بازپرداخت خود به مشکل برسد و شما را در هزینه­ها دچار مشکل کند. (2)

نحوه محاسبه ریسک مالی

همه مشاغل دارای ریسک­های مرتبط هستند. این مهم است که یک شرکت اقتصادی بتواند ریسک شغلی مرتبط با کار و تجارت خود و نحوه محاسبه خطرات را بداند. دانستن چگونگی محاسبه خطرات تجاری، تجارت را از ورشکستگی محافظت می­کند. ریسک مالی، ساختار سرمایه یک شرکت و سطح ریسک فعلی را در رابطه با سطح بدهی شرکت ارزیابی می­کند. این نسبت ها هنگام تصمیم گیری برای سرمایه گذاری در یک شرکت توسط سرمایه گذاران استفاده می­شود.

خوشبختانه ابزارهای بسیاری در دسترس افراد، مشاغل و دولت­ها قرار گرفته است که به آن ها امکان می­دهد میزان ریسک مالی مورد نظر خود را محاسبه کنند. متداول­ترین روش­هایی که متخصصان سرمایه گذاری برای تجزیه و تحلیل خطرات مرتبط با سرمایه گذاری های طولانی مدت استفاده می­کنند شامل تجزیه و تحلیل بنیادی­، تحلیل تکنیکی و تجزیه و تحلیل کمی است.

تجزیه و تحلیل بنیادی فرایند اندازه ­گیری ارزش ذاتی یک سرمایه­ گذاری با ارزیابی کلیه جنبه ­های مشاغل از جمله دارایی شرکت و درآمد آن است. تجزیه و تحلیل فنی فرایند ارزیابی اوراق بهادار از طریق آمار است و به بازده­ های تاریخی، حجم تجارت، قیمت سهام و سایر داده ­های عملکرد نگاه می­کند. تجزیه و تحلیل کمی ارزیابی عملکرد تاریخی یک شرکت با استفاده از محاسبات نسبت مالی است.

تاثیر ریسک مالی بر بازار سهام

ریسک مالی سرمایه گذاری سهام این است که اگر شرکتی که سهام خود را از آن خریداری کرده­اید پول خود را از دست بدهد پول شما هم از دست می­رود؛ این ساده­ترین تعریف و آشکارترین خطر است. هر سرمایه­گذاری به دنبال فهم بازده یا همان سود و زیانی است که از سرمایه گذاری نصیبش می شود و ریسک یا همان وجود و عدم وجود تضمین برای دریافت سود سرمایه گذاری است و بدون شناخت کامل این دو، تصمیم­­گیری جهت سرمایه­ گذاری سخت می­شود. سرمایه­ گذاری در بورس اگرچه ممکن است سود زیادی در مدت زمان کمی به شما بدهد اما ضمانتی وجود ندارد که در برابر این سود زیانی نباشد.

وقتی دولت­ها نتوانند تورم را کنترل کنند یا توانایی خود را در سیاست­های پولی از دست بدهند، همچنین عوامل مؤثر بر کل بازار شامل رشد اقتصادی، رکود اقتصادی، تورم، نرخ بهره، نوسانات ارز و. (که عوامل غیرقابل پیش­بینی هم هستند) نوسانات و خطر را در بازار سهام ایجاد می­کنند. ریسک مالی در بازار سهام، عمل نکردن به تعهدات شرکت و عدم توانایی در بازپرداخت وام بانکی و درنتیجه ورشکستگی آن است، بنابراین این عوامل باعث می­شود تا شرکت­ها و موسساتی که سهام عرضه کرده‌اند نتوانند به تعهدات خود عمل کنند و سرمایه­گذاران، سرمایه خود را از دست بدهند.

مدیریت ریسک مالی

فرآیند ارزیابی و مقابله با ریسک­های مالی اغلب به عنوان مدیریت ریسک شناخته می شود. از بین انواع خطری که ممکن است تجارت شما با آن روبرو شود، ریسک مالی بیشترین تأثیر را بر جریان سرمایه­ گذاری شما دارد. شما می­توانید با استفاده از یک برنامه مدیریت ریسک مالی خوب، این خطرات را پیش بینی کرده و از آن عبور کنید.

در دنیای مالی، مدیریت ریسک، فرایند شناسایی، تجزیه و تحلیل و پذیرش یا کاهش عدم اطمینان در تصمیمات سرمایه ­گذاری است. در اصل، مدیریت ریسک زمانی اتفاق می­افتد که یک سرمایه­گذار به تعیین کمیت پتانسیل ضرر و زیان در یک سرمایه­ گذاری بپردازد و سپس با توجه به اهداف سرمایه­گذاری و تحمل ریسک، اقدام مناسب، یا عدم اقدام را انجام دهد.

افزایش ریسک در قالب افزایش نوسانات به وجود می­آید. این در حالی است که متخصصان سرمایه­گذاری دائم به دنبال راهکاری جهت کاهش چنین نوسانات هستند. هدف مدیریت ریسک مالی کمک به اولویت ­بندی ابزارهای مالی و استفاده از آن ها برای مدیریت ریسک­های پر هزینه است.

سازمان­ها ریسک مالی خود را به روش­های مختلفی مدیریت می­کنند. این فرایند بستگی به این دارد که مشاغل چه کاری انجام می­دهند، در چه بازاری فعالیت می­کنند و آمادگی پذیرش چه میزان ریسک را دارد. به این معنا، صاحب مشاغل و مدیران شرکت وظیفه دارد ریسک را شناسایی و ارزیابی کنند و تصمیم بگیرند که شرکت چگونه قصد دارد آن ها را مدیریت کند.

مدیریت ریسک با شناسایی خطرات مالی و منابع یا دلایل آن ها آغاز می­شود. برای شروع خوب است که از ترازنامه شرکت استفاده کرد. یک تصویر لحظه ای از بدهی، نقدینگی، قرار گرفتن در معرض نوسانات ارز، ریسک نرخ بهره و آسیب­ پذیری قیمت کالاها که شرکت با آن روبرو است را فراهم می­کند.

مرحله دوم، تعیین کمیت یا قرار دادن مقدار عددی بر خطرات شناسایی شده است. تحلیلگران تمایل دارند از مدل­های آماری مانند روش انحراف استاندارد و رگرسیون برای اندازه گیری میزان مواجهه شرکت در برابر عوامل خطر مختلف استفاده کنند. پس از تجزیه و تحلیل منابع خطر، باید تصمیم بگیرید که چگونه بر روی این اطلاعات عمل خواهید کرد. آیا می­توانید با قرار گرفتن در معرض خطر ریسک به روند خود ادامه دهید؟ آیا باید سرمایه خود را کاهش داده یا از آن محافظت کنید؟

این تصمیم مبتنی بر عوامل مختلفی از جمله اهداف شرکت، محیط کسب و کار، ریسک­پذیری و اینکه آیا با کاهش سرمایه می­توان کاهش ریسک را توجیه کرد. به طور کلی، مدیریت ریسک­های سرمایه گذاری با درک اصول ریسک و چگونگی اندازه گیری آن ممکن است و با یادگیری خطرات ناشی از انواع مختلف ریسک­ها و برخی از راه­های مدیریت جامع به همه انواع سرمایه ­گذاران و مدیران تجارت کمک می­کند تا از ضررهای غیرضروری و پرهزینه جلوگیری کنند. (3)

چه کسی ریسک مالی را مدیریت می­کند؟ در یک تجارت کوچک، صاحب مشاغل و مدیران ارشد، مسئولیت مدیریت ریسک را بر عهده دارند. اما زمانی که مشاغل رشد می­کند و شامل چندین بخش و فعالیت می­شوند، بهتر است یک مدیر در زمینه ریسک مالی اختصاص داده شود.

نتیجه گیری و جمع بندی

بازارهای مالی به دلیل نیروهای مختلف کلان اقتصادی همیشه در معرض خطر هستند. ریسک مالی متغیرهایی است که یک کسب و کار در طی یک زمان مشخص در درآمد خود تجربه می­کند. بنابراین اگر شما سرمایه­گذار هستید یا صاحب یک شغل، قبل از هر اقدامی و به جهت برنامه­ ریزی آینده، هرچند که در بازار سرمایه برنامه ­ریزی برای آینده کار دشوار و البته تثبیت شده­ای نیست اما باز هم در راستای پیشگیری­های احتمالی و زیان کمتر بهتر است با ریسک­های بازار به خوبی آشنا شوید.