درک معاملات OTC در کریپتو

اسپات تریدینگ یا معاملات نقدی چیست؟

در بازار ارزهای رمزنگاری شده راه‌های مختلفی برای انجام معاملات و کسب درآمد وجود دارد که از رایج‌ترین آن‌ها می‌توان به تریدینگ اشاره کرد. اسپات تریدینگ در مقایسه با سایر روش‌های ترید کردن به‌عنوان ساده‌ترین روش ثبت سفارش در صرافی‌های دیجیتال شناخته شده است. ما در این مقاله از سری مقالات آموزشی خانه سرمایه قصد داریم که شما را با این روش پرطرفدار آشنا کنیم؛ بنابراین اگر شما نیز علاقه‌مند به حوزه ارزهای دیجیتال هستید و یا در این زمینه فعالیت دارید برای درک بهتر مفهوم معاملات اسپات تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

معرفی معاملات اسپات

اسپات تریدینگ که به‌عنوان معامله نقطه‌ای یا نقدی نیز نامیده می‌شود، می‌تواند به‌عنوان خرید یا فروش دارایی، ارز خارجی، کالا یا دارایی مالی دیگری تعریف شود که قرار است بلافاصله در یک تاریخ خاص انجام شود.

معامله نقطه‌ای به معنی مبادله فیزیکی یک ابزار مالی با تحویل فوری است. بازار نقطه‌ای را بازار فیزیکی یا نقدی نیز می‌نامند، زیرا پرداخت‌های نقدی بدون تأخیر پردازش می‌شوند. از آنجا که در معاملات اسپات یا همان اسپات تریدینگ پس از انجام یک معامله، کالای مورد مبادله در همان لحظه به نقطه مقابل انتقال میابد این مبادله را در نقطه مقابل معاملات فیوچرز قرار می‌گیرد. زیرا در معاملات فیوچرز کالای مورد مبادله در یک تاریخ مشخص که در قرارداد ذکر می‌شود بین خریدار و فروشنده ردوبدل می‌شود.

به عنوان مثال اگر برای ترید کردن ارز دیجیتال بیت کوین روش معامله اسپات را انتخاب کنید، بعد از انجام معامله بیت کوین بلافاصله از خریدار به فروشنده انتقال میابد، حال‌آنکه در معاملات فیوچرز پس از انجام معامله بیت کوین در یک تاریخ مشخص که در قرارداد ذکر می‌شود میان خریدار و فروشنده ردوبدل می‌شود و بلافاصله خریدار بیت کوین خود را که خریداری کرده است دریافت نمی‌کند.

مفهوم قیمت اسپات در اسپات تریدینگ

قیمت اسپات یا قیمت نقطه‌ای همان‌طور که از اسمش پیداست به این معنی است که مثلاً قیمت ارز دیجیتال مورد نظر شما که در حال حاضر و در همین لحظه قصد خرید آن را دارید n دلار است. Spot Price که توسط تک‌تک معامله گران تعیین می‌شود به طور مدام در حال تغییر است. به عنوان مثال اگر در همین لحظه شما قصد خرید بیت کوین را از طریق معامله اسپات تریدینگ داشته باشید 13 دلار است اما ممکن است در لحظه‌ای دیگر این مقدار ثابت بماند یا کم و زیاد شود.

بازار اسپات تریدینگ چیست؟

بازار لحظه‌ای جایی است که ابزارهای مالی مانند کالاها، ارزها و اوراق بهادار برای تحویل فوری معامله می‌شوند. تحویل مبادله وجه نقد برای ابزار مالی است. از طرف دیگر، قرارداد آتی بر اساس تحویل دارایی اساسی در تاریخ آینده است.

بازارهای صرافی‌ها و فرابورس (OTC) ممکن است معاملات محلی و / یا معاملات آتی را ارائه دهند. به عنوان مثال تمامی صرافی‌های ارز دیجیتال ایران در دسته بازار اسپات قرار می‌گیرند حال‌آنکه بازار بورس کالای CME, BAKT و صرافی Bitmax در بازار معاملات اسپات نبوده و فقط بازار آتی را برای معامله ارائه می‌دهند.

بازارهای اسپات تریدینگ چگونه کار می‌کنند؟

از بازارهای نقطه‌ای به‌عنوان “بازارهای فیزیکی” یا “بازارهای نقدی” نیز یاد می‌شود زیرا با انجام معامله دارایی بلافاصله معوضه می‌شود، اگرچه انتقال رسمی وجوه بین خریدار و فروشنده (مانند T + 2 در بورس اوراق بهادار و در بیشتر معاملات ارز) ممکن است زمان‌بر باشد، هر دو طرف با تجارت “در حال حاضر” موافقت می‌کنند. یک معامله غیرعادی یا معاملات آتی، اکنون با یک قیمت موافقت می‌کند، اما تحویل و انتقال وجوه در تاریخ دیگری انجام می‌شود.

معاملات آتی در قراردادهایی که در آستانه انقضا هستند نیز گاهی معاملات فوری نامیده می‌شوند زیرا قرارداد منقضی شده به این معنی است که خریدار و فروشنده بلافاصله مبالغ نقدی را برای دارایی اصلی مبادله می‌کنند.

انواع بازار معاملات اسپات تریدینگ

صرافی‌ها فروشندگان و بازرگانانی را که کالاها، اوراق بهادار، معاملات آتی، اختیارات و سایر ابزارهای مالی را خریداری و یا می‌فروشند دور هم جمع می‌کند. بر اساس کلیه سفارش‌های ارائه شده توسط شرکت‌کنندگان، صرافی دسترسی به قیمت و حجم فعلی موجود را برای معامله گران فراهم می‌کند.

• بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) نمونه‌ای از صرافی است که در آن بازرگانان سهام را برای تحویل فوری خریداری و می‌فروشند. این یک بازار spot است.
• صرافی شیکاگو (CME) نمونه‌ای از صرافی است که در آن معامله گران قراردادهای آتی را خریداری و یا می‌فروشند. این یک بازار آتی است و یک بازار بورس نقدی نیست.

بازار اسپات تریدینگ و فرابورس

به معاملاتی که مستقیماً بین خریدار و فروشنده اتفاق می‌افتد بورس (OTC) گفته می‌شود. صرافی متمرکز این معاملات را تسهیل نمی‌کند. بازار ارز (یا بازار فارکس) با متوسط ​​گردش مالی 5 تریلیون دلار بزرگ‌ترین بازار فرابورس جهان است.

در معاملات فرابورس، قیمت می‌تواند بر اساس یک نقطه یا قیمت / تاریخ آینده تعیین شود. در معاملات فرابورس، شرایط لزوماً استاندارد نیستند، بنابراین ممکن است منوط به صلاحدید خریدار و / یا فروشنده باشند.

یک مثال از اسپات مارکت

یک فروشگاه مبلمان آنلاین در درک معاملات OTC در کریپتو آلمان 30٪ تخفیف به کلیه مشتریان بین‌المللی ارائه می‌دهد که پس از ثبت سفارش ظرف مدت پنج‌روز کاری پرداخت می‌کنند.

دانیل که یک تجارت مبلمان آنلاین در ایالات متحده انجام می‌دهد، این پیشنهاد را می‌بیند و تصمیم می‌گیرد میزهای 10000 دلاری را از فروشگاه آنلاین خریداری نماید. از آنجا که او نیاز برای این خرید و تحویل فوری آن به یورو احتیاج دارد. نرخ ارز EUR / USD 1.1233 می‌باشد، دانیل یک معامله ارزی را با قیمت لحظه‌ای انجام می‌دهد تا معادل 10،000 دلار به یورو خریداری کند.

البته با توجه به نرخ ارز معادل 8902،34 یورو (10000 دلار / 1.1233 دلار). تاریخ تسویه‌حساب معامله نقطه‌ای، تاریخ T + 2 است؛ بنابراین دانیل طی دو روز کاری یورو خود را دریافت می‌کند و حساب خود را تسویه می‌کند تا مشمول تخفیف 30٪ شود.

به طور کلی در خصوص معاملات اسپات تریدینگ در بازار اسپات نیز به همین شکل است. به عنوان مثال شخص تصمیم به فروش بیت کوین دارد و فردی در یک کشور دیگر که قصد خرید بیت کوین دارد با مقایسه قیمت آن در بازار اسپات و بازار فیوچرز تصمیم به انجام معامله با این شخص را می‌گیرد و طبق شرایط و ضوابط فروشنده در تاریخ معین بلافاصله بیت کوین به‌حساب خریدار انتقال پیدا می‌کند.

اصطلاح Order Book در بازار اسپات تریدینگ

اُردر بوک (Order Book) لیست سفارش‌های خرید و فروش یک دارایی می‌باشد که به‌واسطه تک‌تک افراد در آن صرافی یا بازار ارائه شده است. برای توضیح این مفهوم در بازارهای مالی، فرض کنید افرادی که قصد خرید بیت کوین دارند، سفارش خرید خود را در یک صرافی ثبت می‌نمایند.

در زمان تنظیم سفارش، قاعدتاً هر یک از آنها قیمت پیشنهادی خود و مقدار BTC که قصد خرید آن را دارند ثبت می‌کنند. در طرف دیگر بازار، اشخاصی حضور دارند که قصد فروش بیت کوین‌های خود را با قیمت مشخص دارند.

مجموعة این افراد، خریداران و فروشندگان بیت کوین می‌باشند. صرافی، تمامی سفارش‌های خرید و فروش افراد را در یک لیست در اختیار افراد قرار می‌دهد. به این لیست خریداران و فروشندگان اردر بوک یا دفتر ثبت سفارش‌ها گفته می‌شود.

این دفتر سفارش‌ها هر لحظه در حال تغییر است و دلیل آن این است که به‌محض اینکه خریدار و فروشنده‌ای بر روی یک قیمت توافق کنند، معامله توسط صرافی انجام می‌شود و BTC از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود. پس به طور کلی هر Order Book از دو بخش خریداران و فروشندگان تشکیل شده است. عموماً سفارش‌های خریداران با رنگ سبز و سفارش‌های فروشندگان با رنگ قرمز نمایش داده می‌شود.

نحوه اولویت‌ بندی سفارش‌ها در اردر بوک

همان‌طور که اشاره شد، Order Book محل نمایش تمام سفارش‌های خرید و فروش یک دارایی است. این امکان وجود دارد که صدها و هزاران درک معاملات OTC در کریپتو سفارش خرید و فروش در روز یا هفته … ثبت شود؛ سؤال مطرح شده این است که صرافی‌ها با چه اولویتی این سفارش‌ها را معرض نمایش قرار می‌دهند؟ کدام سفارش‌ها در بالاتر در این لیست قرار می‌گیرد و کدام سفارش در ردیف‌های پایین‌تری جای می‌گیرند؟

فرض کنید که قصد شما فروش بیت کوین است. طبیعتا شما ترجیح می دهید که بیت کوین‌های خود را با بالاترین قیمت ممکن به فروش برسانید. از آن طرف، شخصی که قصد خرید BTC را دارد، عموما ترجیح می‌دهد با پایین‌ترین قیمت این رمز ارز را خریداری نماید.

صرافی‌ها همین سفارشات یا در واقع ترجیح خریداران و فروشندگان را در اردر بوک لیست می‌کنند. در قسمت فروشندگان، سفارش هایی که پایین‌ترین قیمت را در میان سایر فروشندگان به ثبت رسانده اند، در بالای لیست قرار می‌گیرند و جز اولین سفارش های فروش در آن Order Book خواهند بود.

در قسمت خریداران برعکس عمل می شود، سفارش هایی که بالاترین قیمت را در میان خریدارن پیشنهاد داده اند در بالای لیست قرار می‌گیرند و جز اولین سفارش های خرید در آن اردر بوک خواهند بود.

به طور کلی، اولین سفارش فروش در اردر بوک، بالاترین قیمت ممکن است که فرد خریدار می‌تواند آن دارایی را خرید نماید و اولین سفارش خرید در Order book، پایین‌ترین قیمتی است که فرد فروشنده می‌تواند آن دارایی را بفروشد.

مفاهیم Ask و Bid و قدرت نقدشوندگی در اسپات تریدینگ

پس از اردر بوک در بازار اسپات، یادگیری دو مفهوم Ask و Bid کاربردی خواهد بود. Ask و Bid به دو قیمت خاص در Order Book اشاره می کند.

• Bid : قیمت Bid اشاره به بالاترین قیمتی دارد که خریدار حاضر است بابت خرید یک دارایی پرداخت نماید. در اردر بوک، قیمت Bid همان قیمتی است که در ابتدای لیست سفارش خریداران نشان داده شده است.
• ASK: قیمت Ask اشاره به پایین‌ترین قیمتی دارد که فروشنده دارایی خود را برای فروش گذاشته است. در یک Order Book، قیمت Ask قیمتی است که در ابتدای لیست سفارش فروشندگان جای گرفته است.
• قدرت نقد شوندگی: اختلاف میان بالاترین قیمت در بخش فروشندگان Ask price و پایین‌ترین قیمت در بخش خریداران Bid price کمتر باشد، نقدشوندگی در آن بازار بالاتر است. به عنوان مثال بیت کوین در صرافی بایننس قدرت نقد شوندگی بسیار بالایی دارد، چون اختلاف میان قیمت پیشنهادی خریداران و فروشندگان بسیار کم می باشد.

معرفی انواع سفارش‌ های اسپات تریدینگ

در ادامه به انواع سفارش‌ها معاملاتی در بازارهای اسپات اشاره می شود. همان طور که می دانیم سفارش خرید یا فروش در بازارهای مالی انواع مختلفی دارند. اگر با صرافی‌هایی مطرح همچون بایننس تجربه فعالیت داشته باشید، در زمان خرید و فروش یک دارایی دیجیتال با گزینه‌های ارائه شده توسط این صرافی در زمان انجام معامله مواجه شده‌اید. در قسمت بعد به تشریح برخی از آنها می پردازیم:

Limit Order

لیمیت اردر و یا سفارش با ثبت قیمت مشخص، یکی از ساده‌ترین روش انجام سفارش خرید و فروش می باشد. برای مثال اگر قصد خرید ۱ بیت کوین به قیمت ۱۳۲۰۰ دلار را دارید. در زمان ثبت سفارش با این روش، دو پارامتر قیمت و مقدار خرید باید تعیین گردد. قیمت خرید را در قسمت Price و مقدار خرید را در قسمت Amount وارد می‌شود. در انتها با ثبت دکمه Buy یا Sell سفارش شما وارد Order Book می‌شود.

Market Order

در این نوع سفارش تنها مقدار خرید یا فروش یک دارایی دیجیتال را تعیین می‌کنیم ، و به صرافی این اجازه را می‌دهیم که دارایی مورد نیاز ما را به قیمت آخرین معامله در بازار به فروش برساند. برای خرید نیز به همین نحو عمل می شود.

Stop-limit

این نوع سفارش به دو بخش تقسیم بندی می‌شود. Stop Limit Order در مقایسه با دو سفارش قبلی، پارامترهای بیشتری را در اختیار معامله گران قرار می‌دهد. در ابتدا به معرفی Stop-limit می‌پردازیم. استاپ لیمیت اردر، همان Limit Order می باشد با این تفاوت که برای فعال شدن این سفارش، پیش شرط نیز وجود دارد.

به عنوان مثال، قیمت بیت کوین ۱۳۵۰۰ دلار می باشد و هدف این است وقتی که قیمت از مقاومت ۱۴۰۰۰ دلار عبور کند، اقدام به خرید آن شود. پس عبور قیمت بیت کوین از ۱۴۰۰۰ دلار، شرط این سفارش می باشد. به این حالت شرط، استاپ گفته می‌شود. برای ثبت این سفارش سه مولفه ، قیمت خرید یا Limit، مقدار خرید یا Amount و شرط انجام خرید یا استاپ مورد نیاز است.

صرافی در نهایت سفارش را باتوجه به قیمتی که در Limit ثبت شده است را، انجام می‌دهد. اما این سفارش در صورتی انجام می شود که شرط قیمتی استاپ برقرارگردد، و درنهایت در Order Book قرار خواهد گرفت. در واقع پس از برقرار شدن شرط استاپ، این سفارش به یک سفارش Limit Order تبدیل خواهد می شود.

OCO Order

این سفارش مخفف One Cancle the Other می‌باشد. این سفارش ترکیبی از Limit Order و Stop limit Order بوده و زمانی که شرایط یکی از این دو برقرار باشد، اردر دیگر کنسل خواهد شد.

در این سفارش چهار مولفه باید توسط تریدر تعیین ‌شود؛ در قسمت Amount مقدار سفارش مثلا ۱ بیت کوین وارد می‌شود. در بخش Price قیمت وارد می‌شود. این قیمت وارد Order Book شده و به محض رسیدن قیمت بیت کوین در بازار به این قیمت تعیین شده، سفارش انجام می پذیرد.

بخش Limit قیمتی است که معامله گر قصد خرید این دارایی را دارد اما این سفارش دارای Stop یا پیش شرط نیز می باشد. قیمت ثبت شده در Limit تنها در صورتی وارد Order Book خواهد شد که پیش شرط آن یعنی استاپ فعال باشد. در غیر اینصورت این سفارش وارد اردر بوک نمی شود.

برای مثال، فرض کنید که قیمت بیت کوین در حال حاضر ۱۳۲۰۰ دلار در بازار است. طبق تحلیل شما، ۱۴۰۰۰ دلار یک مقاومت و ۱۲۵۰۰ دلار یک حمایت برای بیت کوین می باشد. بر اساس استراتژی معاملاتی شما، اگر بیت کوین از ۱۴۰۰۰ دلار عبور کند، اقدام به خرید آن می نمایید و یا اگر قیمت بیت کوین به ۱۲۵۰۰ دلار برسد به دلیل نقطه حمایت در نظر گرفتن برای بیت کوین اقدام به خرید آن خواهید کرد.

در این حالت که خرید بیت کوین در دو نقطه مختلف صورت می‌گیرد، شما نیاز به یک سفارش OCO دارید. در قسمت Price، عدد ۱۲۵۰۰ دلار را ثبت کنید، چون قیمت بیت کوین در این لحظه در محدوده ۱۳۲۰۰ دلار می باشد، سفارش شما در همان لحظه وارد اردر بوک می شود و در صورتی که بیت کوین به ۱۲۵۰۰ دلار برسد، سفارش شما به طور کامل انجام خواهد شد.

در بخش استاپ شرط ورود برای حالت دیگر را وارد نمایید که در این مثال فرض شده ۱۴۰۰۰ دلار است. به عبارت دیگر شما به صرافی می‌گویید اگر قیمت بیت کوین ۱۴۰۰۰ دلار را بشکند سفارش من را وارد اردر بوک کن، و قیمت مد نظر را در قسمت Limit وارد نمایید، مثلا ۱۴۰۵۰ دلار را انتخاب کرده اید. زمانی که بیت کوین ۱۴۰۰۰ دلار را عبور کرد سفارش خرید شما با قیمت ۱۴۰۵۰ دلار وارد اردر بوک می شود. برای حالت سفارش فروش نیز مانند خرید خواهد بود و تفاوتی وجود ندارد.

سخن آخر

در این مقاله هدف آشنایی با مفهوم اسپات تریدینگ و نحوه کارکرد آن در بازار ارزهای دیجیتال است. هم‌چنین به بیان جزئیات Spot Trading در صرافی های مطرح مثل بایننس پرداختیم و با انواع سفارش‌هایی که وجود دارد آشنا شدیم. تقریبا تمامی معاملاتی که در ایران و در زمینه ارزهای رمزنگاری شده انجام می‌شود به صورت معاملات اسپات شکل می گیرد.

در سایر کشورها نیز علاوه بر این نوع معاملات، قراردادهای آتی نیز وجود دارد که انتخاب‌های بیشتری را پیش رویه تریدرها قرار می‌دهد. اما هنوز هم این نوع معاملات جزو معاملات پرطرفدار و محبوب در بازار ارزهای دیجیتال قرار گرفته است.

صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز چیست و چه تفاوتی دارند؟

صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز چیست و چه تفاوتی دارند؟ امروزه با گسترش و محبوبیت ارزهای دیجیتال، سرمایه گذاران بازار های مالی دیگه این بازار رو فرصتی برای کسب سود بیشتر و بهره بردن از امکانات این بازار و فضای بلاک چین میدونن و سعی میکنن در پلتفرم های مختلف در این حوزه فعالیت کنن.
یکی از مسائلی که باید قبل از خرید ارزهای دیجیتال بهش بپردازیم اینه که چطوری باید این ارزها رو خریداری کنیم، به عبارتی چه بستری امنی برای خرید و فروش کوین ها وجود داره؟ یکی از راه های که میتونیم بیت کوین و سایر ارزهای دیگه رو خرید و فروش کنیم، صرافی های دیجیتال هستن. این صرافی ها عمل خرید و فروش رو برای ما اسان تر میکنن و واسط بین خریدار و فروشنده هستن که در کمترین زمان ممکن این کارو انجام میدن.

ما امروز میخوایم به موضوع صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز چیست و چه تفاوتی دارند؟ و به مزایا و معایب هرکدومشون بپردازیم تا شما با آگاهی بیشتری انتخاب درک معاملات OTC در کریپتو کنین که کدوم یکی از این پلتفرم ها برای شما مناسب هست؟

صرافی ارزدیجیتال

برای اینکه بتونین در حوزه ارزهای دیجیتال فعالیت کنین و به خرید و فروش کوین ها بپردازین و ارزهاتون رو مبادله کنین، به یک صرافی برای انجام این کار نیاز دارین. صرافی‌های ارزهای دیجیتال پلتفرم‌های آنلاینی هستن که برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار میگیرن؛این پلتفرم‌ها واسطه‌ای بین خریدار و فروشنده هستن و به کاربران اجازه میدن با استفاده از پول فیات یا آلت‌کوین، ارزهای دیجیتال رو معامله کنن.

با گذشت زمان صرافی های بیشتری در سراسر جهان ایجاد شدن و در این حوزه فعالیت کردن. اما نکته ای باید بهش توجه کنیم اینه که باید تمام فاکتورهایی که یه صرافی ارزدیجیتال باید داشته باشه، بررسی کنیم و صرفا با تبلیغات شبکه های اجتماعی و رسانه ها در صرافی ها ثبت نام و خرید و فروش نکنیم.

متاسفانه به دلیل وجود تحریم ها علیه ایران، بیشتر صرافی های جهان ورود کاربران ایرانی رو به صرافی های خودشون مسدود کردن و در صورت پیروی نکردن از این قانون، این صرافی ها میتونن حساب کاربران رو مسدود و دسترسی افراد به حساب های شخصیشون رو قطع و مانع دسترسی به رمز ارزهای خودشون شن.

به همین دلیل در هنگام انتخاب صرافی ارز دیجیتال باید این موارد را رعایت کنیم و سعی کنیم از صرافی های ایرانی جهت خرید و فروش ارزهای دیجیتال استفاده کنیم.

صرافی های ارزدیجیتال انواع مختلفی دارن که افراد میتونن با توجه به استراتژی و علایق خودشون از این صرافی ها استفاده کنن. این صرافی ها عبارت است از صرافی متمرکز و صرافی غیرمتمرکز. در ادامه میخوایم به تعریف این صرافی ها بپردازیم و مزایا و معایب استفاده از این صرافی ها رو برای شما بیان کنیم.

صرافی متمرکز چیست؟

در ادامه مقاله صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز چیست و چه تفاوتی دارند؟ به صرافی های متمرکز می پردازیم.صرافی‌های متمرکز ارزهای دیجیتال، شرکت‌های خصوصی هستن که مبادله ارزهای دیجیتال رو تسهیل میکنن. اونا پلتفرمی رو فراهم کردن که سرمایه گذاران میتونن با استفاده از ارز فیات ارز دیجیتال خریداری کنن. از طرف دیگه، اونا همچنین میتونن یک ارز دیجیتال رو به دیگری تبدیل کنن. به عبارتی این صرافی ها موسساتی متمرکز هستن که توسط اشخاص ثالث کنترل و تمام دارایی های افراد و اطلاعات شخصیشون رو در یک سرور مرکزی نگهداری میکنن.
جالب است که بدونین صرافی های متمرکز معتبر Binance،Kucoin،Coinbase هستند.
البته این صرافی ها مزایا و معایبی دارن که بعضی افراد حاضر نیستن به دلیل معایب اون، از این نوع صرافی ها استفاده کنن. برخی مزایا و معایب این صرافی ها عبارتند از:

مزایای صرافی های متمرکز

• عدم ترس از دست دادن دارایی

از اونجایی که دنیای ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز هست و افراد در صورت از دست دادن داراییشون به هر دلیل نمیتونن اونو پیگیری کنن، به همین دلیل همیشه نگرانی در خصوص از دست دادن داراییشون وجود داره. اما به لطف صرافی های متمرکز، این نگرانی نیز از بین میره چون این صرافی ها متمرکز هستن و توسط موسسات و شرکت ها کنترل میشن، امکان پیگیری و کنترل دارایی هاشون نیز به این واسطه ایجاد میشه.

• خدمات
صرافی های متمرکز خدمات بسیار مهمی به سرمایه گذاران ارزهای دیجیتال ارائه میده. این صرافی ها دارای مراکز تماس هستن که در اون پرسنل خدمات مشتری آموزش میبینن تا تفاوت های ظریف ارزهای رمزپایه رو به شیوه ای بصری و قابل درک برای معامله گران توضیح بدن.

همچنین صرافی های متمرکز خدمات نگهبانی رو ارائه میدن،به این معنی که اونا زیرساخت تخصصی برای ذخیره ارز دیجیتال دارن. این صرافی ها خزانه های دیجیتالی رو ارائه میدن که از امنیت بالایی برخوردار هستن و سکه های دیجیتالی رو به صورت آفلاین در کیف پول نگهداری میکنن. این خدمات برای سرمایه گذارانی که به امنیت در سرمایه گذاری و محافظت از دارایی هاشون اهمیت میدن بسیار حائز اهمیت هست.

صرافی های ارزدیجیتال با وجود امنیت بالا و استفاده از اخرین تکنولوژی برای مسائل امنیتی، راهکارهای مناسبی روبه کاربرانشون ارائه میدن که با آرامش خاطر بیشتری به این صرافی ها اعتماد کنن.

بیشتر این صرافی ها دارایی کاربران خودشون رو بیمه میکنن که در صورت وجود مشکل مانند هک، سرمایه گذاران نگران از دست دادن رمز ارزهاشون نشن.

البته برای ارائه بیمه، هزینه اضافی از طرف صرافی دریافت میشه ولی با این حال میتونیم بگیم یکی از مهم ترین فاکتورهای صرافی متمرکز معتبر و مناسب، ارائه بیمه برای کاربران میباشد.

معایب صرافی های متمرکز

• مقررات سخت گیرانه

در سال های اخیر وضع قوانین و مقررات سخت گیرانه از طرف صرافی ها، باعث شده تا بسیاری از سرمایه گذاران کمتر به سراغ صرافی های متمرکز برن و در این پلتفرم ها، عمل خرید و فروش انجام بدن.
صرافی های متمرکز با طیف گسترده ای از سازمان های دولتی و فدرال سروکار دارن. این آژانس‌ها میتونن به داده‌های این صرافی‌ها نیز دسترسی داشته باشن. این مقررات سختگیرانه برای بسیاری از سرمایه گذارانی که حریم خصوصی رو ترجیح میدن، یک عیب بزرگ محسوب میشه.

• خطر ورشکستگی

صرافی های متمرکز شرکت های خصوصی هستن و پولی که در اختیار اوناس، در واقع وامی هست که سرمایه گذاران دادن. سرمایه‌گذارانی که از این صرافی‌های متمرکز ارزهای دیجیتال استفاده میکنن، در نتیجه چنین ورشکستگی‌هایی در معرض خطر از دست دادن پول هستن.
صرافی‌های متمرکز ارزهای دیجیتال، مشروعیتی برای تجارت این ارزهای دیجیتال فراهم میکنن که در غیاب این صرافی ها، ورود و خروج از بازارهای ارزهای دیجیتال میتونه مملو از ریسک و عدم اطمینان برای سرمایه گذاران باشه.

صرافی غیرمتمرکز چیست؟

صرافی غیرمتمرکز یک جایگزین غیرمتمرکز برای صرافی متمرکز هست که در اون هیچ نهاد واحدی مسئول دارایی ها نیست.برخلاف صرافی‌های متمرکز،قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز برای خودکارسازی تراکنش‌ها و معاملات میشن.
این روش بسیار ایمن تر هست زیرا هیچ گونه نقض امنیتی امکان پذیر نیست. (مشروط بر اینکه قرارداد هوشمند به درستی ساخته شده باشه).

صرافی های غیرمتمرکز کریپتو متفاوت از صرافی های کریپتو متمرکز هستن،زیرا به کاربران اجازه میدن با اجرای فعالیت های مهم خود دربلاک چین،کنترل دارایی های خود رو حفظ کنن. صرافی‌های غیرمتمرکز یا بر اساس مدل AMM )سازنده بازار خودکار) و یا مدل دفتر سفارش سنتی اجرا میشن.
مدل دفتر سفارش سنتی عبارتند از:
1. یک مالک توکن سفارشی برای مبادله دارایی های خود با دارایی دیگه ارائه شده در DEX ارسال میکنه.
مالک توکن تعداد واحدهایی که باید بفروشه، قیمت توکن و محدودیت زمانی برای پذیرش پیشنهادهای دارایی رو تعیین میکنه.
2. سایر کاربران میتونن پس از انجام سفارش فروش، با قرار دادن سفارش خرید پیشنهادات خود رو ارائه بدن. هنگامی که فروشندگان زمان رو انتخاب کردن، هر دو طرف همه پیشنهادات رو ارزیابی و اجرا میکنن و معامله با موفقیت صورت میگیره.
اما در بازار ساز خودکار:
1. نقدینگی یک دارایی و جفت اون در یک قرارداد هوشمند جمع میشه. کسانی که وجوه رو جمع میکنن، واجد شرایط دریافت کارمزدهای حاصل از سوآپ با استفاده از این استخر هستن.

2. هنگامی که شخصی در استخر مبادله ای انجام میده، مانده دارایی های موجود در استخر به طور خودکار به ارزش 50/50 تقسیم میشه و قیمت توکن ها برای منعکس کننده عرضه جدید تغییر میکنه.
3. هنگامی که نقدینگی کافی در یک استخر وجود نداشته باشه و یک سوآپ بزرگ انجام بشه، معامله گر با مشکلات لغزش بالایی مواجه خواهد شد. به این معنی که کمبود نقدینگی منجر به قیمت خرید بالاتر از بازار خواهد شد.
صرافی های غیرمتمرکز معتبرعبارتند از: Pancake Swap،Uni Swap،1inch،Sushi Swap

مزایای صرافی های غیرمتمرکز

• کاملا خصوصی و ناشناس
• بدون نیاز به انتقال دارایی به شخص ثالث
• کارمزدها مجدداً بین تأمین‌کنندگان نقدینگی توزیع میشه، نه به یک نهاد متمرکز

معایب صرافی ها غیرمتمرکز

• معامله با ارز فیات مجاز نیست
• خطر ضرر برای تامین کنندگان نقدینگی
• نقدینگی میتونه ناچیز باشه و اجرای سفارش های بزرگ رو سخت تر کنه
• تامین نقدینگی ضعیف
• خطر هک شدن استخر های نقدینگی وجود داره

تفاوت صرافی متمرکز و غیرمتمرکز

حالا که درک واضح‌تری از صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز داریم، بیاین به تفاوت‌های بین صرافی غیرمتمرکز و صرافی متمرکز، از نظر ویژگی‌ها، امنیت، تنوع دارایی‌های رمزنگاری، نقدینگی، کارمزدها و اختیارات بپردازیم.

1. امکانات بیشتر

صرافی های رمزنگاری متمرکز از نظرعملکرد نسبت به صرافی های غیرمتمرکز برتری دارن. برای مثال شما با توجه به استراتژی که دارین میخواین مواردی مانند مدیریت ریسک، سبد سرمایه گذاری، حد سود و ضرر تعیین کنین که در صرافی های غیرمتمرکز قادر به انجام این کارها نخواهید بود.
از سوی دیگر، مشتریان صرافی‌های غیرمتمرکز کریپتو به تعداد محدودی از انواع سفارش‌ها دسترسی دارن و به معاملات حاشیه (خدمات معادل) دسترسی ندارن.

2. سرعت

یکی از مواردی که به نفع صرافی های متمرکز عمل میکنه سرعت هست. صرافی های متمرکز سریعتر از صرافی های غیرمتمرکز هست.

در حالی که یک صرافی متمرکز به طور متوسط 10 ثانیه طول میکشه تا یک تراکنش رو به پایان برسونه، یک صرافی غیرمتمرکز 15 ثانیه طول میکشه تا سفارش رو مطابقت و اجرا کنه.

3. قابلیت استفاده

از نظر قابلیت استفاده، صرافی های متمرکز دست بالا رو دارن. استفاده از اونا در مقایسه با صرافی های غیرمتمرکز بسیار آسان هست.
با سپردن تراکنش ها به یک واسطه و پرداخت هزینه ای ناچیز، کاربران به راحتی به پول خود (مانند دستگاه های خودپرداز و کارت های نقدی) دسترسی پیدا میکنن.
همچنین ابزارهایی مانند برنامه های بانکداری آنلاین در اختیار اونا وجود داره که به آنها کمک میکنه دارایی های خودشون رو با پلتفرم های بصری جذاب تجسم کنن.

4. نظارت

کریپتوکارنسی و تسهیل کننده های اون همیشه باچالش های نظارتی احاطه شدن.صرافی‌های متمرکز در این مورد نسبت به صرافی‌های غیرمتمرکز مزیت دارن زیرا از مقررات پیروی میکنن و با نهادهای نظارتی مطابقت دارن.

صرافی های متمرکز پایگاه داده KYC رو حفظ میکنن و همچنین از نرم افزار هایی استفاده میکنن تا مطمئن بشن که معاملات کاملاً در بستری امن صورت میگیره.

5. دسترسی ها

همون که صرافی متمرکز از اسمش پیداست،توسط دولت ها و شرکت هایی اداره میشه به همین دلیل مدیران این صرافی ها به راحتی میتونن هر تغییری و عملی در صرافی های خودشون انجام بدن، حتی میتونن در صورت وجود مشکل دارایی فرد یا افراد رو بلوکه کنن و در نتیجه دسترسی فرد به دارایی خودش مسدود میشه.
یکی از مزیت های صرافی های غیرمتمرکز نسبت به صرافی های متمرکز اینه که توسط هیچ ارگانی قابل کنترل و پیگیری نیست و هیچ کس نمیتونه تمام دارایی های فرد دیگه ای رو مسدود کنه.(فقط به آدرس کانترکتی که فرد برای دسترسی به صرافی غیرمتمرکز مثل پنکیک سواپ داده، دسترسی دارن) به همین دلیل بسیاری از سرمایه گذاران برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال ترجیح میدن به دلیل مسائل امنیتی از صرافی های غیرمتمرکز استفاده کنن.

6. نقدینگی

یکی از بزرگترین اشکالات صرافی های غیرمتمرکز اینه که نتونسته به سطح نقدینگی قابل مقایسه با صرافی های متمرکز دست پیدا کنن.
برخی از DEX ها اخیراً بازار ساز خودکار AMM، مکانیزم نقدینگی جدیدی رو برای حل این مشکل معرفی کردن. با وجود ارزش پیشنهادی بسیار زیاد، مدل AMM دقت و عملکرد دفتر سفارش متمرکز رو با نقدینگی متمرکز جایگزین نمیکنه و به خوبی نقدینگی در صرافی های متمرکز نیست.

سوالات متداول
• صرافی غیرمتمرکز چگونه کار می کند؟
صرافی غیرمتمرکز یک جایگزین غیرمتمرکز برای صرافی متمرکز هست که در اون هیچ نهاد واحدی مسئول دارایی ها نیست. در صرافی های غیرمتمرکز، یک مالک توکن سفارشی برای مبادله دارایی های خود با دارایی دیگری ارائه شده در DEX ارسال میکنه. مالک توکن تعداد واحدهایی رو که باید بفروشه، قیمت توکن و محدودیت زمانی برای پذیرش پیشنهادهای دارایی رو تعیین میکنه.و در نهایت،سایر کاربران میتونن پس از انجام سفارش فروش، با قرار دادن سفارش خرید پیشنهادات خودشون رو ارائه بدن.
• آیا صرافی های غیرمتمرکز ایمن هستند؟
درست مانند صرافی های متمرکز، صرافی های غیرمتمرکز نیز در معرض خطرات نقدینگی هستن. نقدینگی برای همه دارایی‌ها و ابزارهای مالی قابل معامله در یک بورس خاص هست. اما برای مبادلات غیرمتمرکز، نقدینگی هنوز یک نگرانی بزرگ و در هاله ای از ابهام قرار داره.
• تفاوت بین CEX و DEX چیست؟
به‌طور خلاصه صرافی‌های غیرمتمرکز کارمزد تراکنش‌های کمتری رو ارائه میکنن. از سوی دیگه، صرافی های متمرکز معاملات سریعتر، سهولت استفاده، نقدینگی بالا و موارد دیگر رو برای کاربران به ارمغان میارن.

صرافی ها ارزدیجیتال یکی از مناسب ترین پلتفرم ها جهت خرید و فروش ارزهای دیجیتال هستن و افراد به راحتی میتونن با دسترسی به اینترنت و ثبت نام در این صرافی ها،مبادله و عمل خرید یا فروش رو انجام بدن.

اما نکته ای که باید توجه کرد اینه که صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز چه مزایا و معایبی دارن و آیا پلتفرمی که ما میخوایم در اون فعالیت کنیم مناسب ما هست یا خیر؟

ما در این مقاله به این موضع پرداختیم و همچنین صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز چیست و چه تفاوتی دارند؟ رو بیان کردیم تا شما با تصمیمات درست، بتونین در این حوزه کسب درامد داشته باشین.

22 راه برای به دست آوردن کریپتو در بایننس

طی سه سال گذشته، صرافی ارزهای دیجیتال بایننس از یک پلتفرم معاملاتی ارز دیجیتال به یک اکوسیستم رمزنگاری جامع تبدیل شده است که فرصت‌های کسب درآمد زیادی را ارائه می‌دهد. در این مقاله نگاهی به تمامی خدمات مالی ارائه شده توسط بایننس می اندازیم.

از زمان راه‌اندازی صرافی در جولای ۲۰۱۷، بایننس به‌طور مداوم مجموعه محصولات خود را توسعه داده است تا راه‌های بیشتری برای استفاده از رمزنگاری برای کسب درآمد و رشد دارایی‌هایتان به شما ارائه دهد. در حالی که به‌عنوان یک پلت‌فرم معاملاتی مستقیم ارزهای دیجیتال آغاز شده است، از آن زمان به خدمات بسیاری گسترش یافته است.

صرف نظر از اینکه صرافی چند محصول راه اندازی کرده است، می گوید که همه آنها را در پی یک چشم انداز ایجاد کرده است: اینکه مردم را با روشی که از پول خود استفاده می کنیم، آزادی بیشتری بدهیم. در این مقاله، ما چارچوبی را به شما ارائه می‌دهیم که از طریق آن همه می‌توانند راه‌حل‌های متفاوتی را درک معاملات OTC در کریپتو که بایننس از درآمد غیرفعال تا معامله کردن ارائه می‌دهد، درک کنند.

مبدا و رشد: ورود و معامله کریپتو

در حالی که بایننس به عنوان یک صرافی کریپتو به کریپتو شروع به کار کرد، از آن زمان تکامل یافته و شروع به ارائه راه های بیشتری برای شروع کار با کریپتو برای افراد کرده است. همه چیز با ویژگی ها و پلتفرم های مستقیم به مشتری شروع می شود که همه می توانند از آن استفاده کنند.

1. معاملات اسپات. دارایی های رمزنگاری خود را با توکن های دیگر معامله کنید و به دنبال سودهای مستقیم باشید. بایننس میزبان بیش از 600 جفت توکن است و بیش از 2 میلیارد دلار را در حجم معاملات 24 ساعته ثبت کرده است که توسط یک موتور تطبیق پیشرو در صنعت هدایت می شود که می تواند بیش از 1.4 میلیون سفارش در ثانیه را پردازش کند.

2. معاملات مارجین. با معاملات اهرمی (حداکثر 10 برابر) که توسط وجوهی که بایننس برای راحتی شما وام می دهد، رشد بیشتری را کاوش کنید.

3. معاملات فیوچرز. مجموعه گسترده ای از قراردادهای آتی ارزهای دیجیتال بایننس با حداکثر 125 برابر اهرم. در حالی که معاملات آتی بایننس به سرعت رشد کرده است، هنوز هم پتانسیل رشد عظیمی در این فضا وجود دارد، زیرا 70 درصد از فعالیت معاملاتی در بازار آتی امروز هنوز از امور مالی سنتی است.

4. گزینه های معاملاتی . محصولات گزینه های رمزنگاری بایننس به معامله گران باتجربه نقدینگی بالقوه بالا، کاهش اسپرد و حق بیمه کم ارائه می دهد.

5. تجارت P2P. این پلتفرم پول به کریپتو، بازاری را برای خریداران و فروشندگان ارائه می دهد تا ارز محلی خود را به ارز دیجیتال مبادله کنند.

6. خرید کریپتو. این پلتفرم به افراد اجازه می دهد تا از کارت های اعتباری یا نقدی خود برای خرید ارزهای دیجیتال به طور مستقیم در بایننس استفاده کنند.

7. شرکای صرافی فیات. بایننس با نهادهای محلی برای ارائه پلتفرم‌های فیات به کریپتو مانند Binance.US، Binance Lite استرالیا و WazirX در هند و غیره شریک شده است.

8. بایننس کارت. این کارت به مردم این قدرت را می‌دهد تا از وجوه رمزنگاری خود برای خرج کردن بر روی 60 میلیون بازرگان در سراسر جهان استفاده کنند، در حالی که پاداش‌های بازگشت نقدی قابل توجهی تا 8 درصد ارائه می‌کند.

بایننس همچنین ابزاری را برای موسسات و سایر سازمان‌ها فراهم می‌کند تا از مزایای کریپتو استفاده کنند. این بیشتر با بخش ایجاد زیرساخت از چشم انداز ما مطابقت دارد.

9. معاملات OTC. معاملات خارج از بورس که برای کمک به سرمایه گذاران نهادی طراحی شده است، به معامله گران با حجم بالا این امکان را می دهد که بدون تاثیر بر قیمت ها در بازار آزاد معامله کنند.

10. کارگزار بایننس. بایننس با شرکای کارگزار واجد شرایط برای ارائه خدمات تجارت دارایی دیجیتال برای کاربران جهانی با استفاده از پلتفرم ها و شبکه های آنها همکاری می کند.

11. دسترسی بایننس. این یک راه حل تجارت به کسب و کار (B2B) برای بازرگانان، فروشندگان، و کیف پول است تا تبادل فیات به کریپتو بومی را فعال کند.

12. بایننس ویجت. این صرافی ویجتی را در اختیار صاحبان وب‌سایت‌ها قرار می‌دهد که در آن افراد می‌توانند از طریق صفحات وب خود در بایننس ارز دیجیتال خریداری کنند و در عین حال پورسانت دریافت کنند.

13. بایننس ابر. بایننس فناوری مورد نیاز برای راه‌اندازی راه‌حل‌های تجاری محلی، مانند Binance.KR و Binance.TR را ارائه می‌کند.

درآمد و برداشت: مدیریت مالی و ثروت مبتنی بر کریپتو

در حالی که معامله و ترید کردن هنوز منبع اصلی درآمدهای ارزهای دیجیتال برای اکثر کاربران است، بایننس خدمات مالی مختلف رمزنگاری، از جمله چندین محصول مدیریت ثروت را نیز معرفی کرده است.

این راه‌حل‌های تأمین مالی کریپتو، از محصولات پس‌انداز اولیه با نرخ بهره ثابت گرفته تا پیشنهادات نوآورانه‌ای که ویژگی‌های بسیاری را با DeFi (مالی غیرمتمرکز) مشترک است، شامل می‌شود. صرف نظر از تنوع آنها، این راه حل ها همه راه هایی را برای افزایش دارایی های رمزنگاری شما در زمانی که آنها را مبادله نمی کنید ارائه می دهند.

14. Binance Savings. این یک راه ساده و ایمن برای شماست تا سود پس انداز ارزهای دیجیتال را افزایش دهید. به پس‌اندازهای انعطاف‌پذیر، که می‌توانید در هر زمان به آن سپرده گذاری کرده و از آن بازخرید کنید، در حالی که هنوز تا 5.34 درصد سود سالانه ارائه می‌دهد، یا پس‌اندازهای قفل‌شده، که می‌توانید درآمدهای با بهره بالاتر تا 6.31 درصد را به صورت سالانه انتخاب کنید، دسترسی داشته باشید.

15. Binance Staking. فقط با نگه داشتن توکن های رمزنگاری شده خود در بایننس، می توانید از برنامه های استیکینگ برای ارزهای دیجیتال پشتیبانی شده مختلف، بدون سوال، با بازدهی تخمینی سالانه تا 12 درصد بهره مند شوید. همچنین می‌توانید محصولات Locked Staking را انتخاب کنید که در آن می‌توانید دارایی‌ها را برای یک دوره زمانی تضمین کنید و تا 46٪ بازدهی تخمینی سالانه را درک معاملات OTC در کریپتو درک معاملات OTC در کریپتو دریافت کنید.

16. Binance Pool. اکنون یکی از بزرگ‌ترین پلت‌فرم‌های استخراج ارز دیجیتال در جهان، استخر استخراج بایننس، استخراج‌کنندگان رمزارز را به مجموعه محصولات مالی بایننس متصل می‌کند، در حالی که کارمزدهای کمتر، پاداش‌های افزایش‌یافته و فرصت‌های پس‌انداز انحصاری را ارائه می‌کند که سود سالانه آن تا 30 درصد است.

17. Binance Launchpool. با استفاده از این پلتفرم شبیه به DeFi که به تازگی راه اندازی شده است، می توانید ارز های خود را در استخری نگه دارید که در آن توکن های اضافی به دست آورید، نه تنها از توکن هایی که در اختیار دارید، بلکه همچنین از طریق پیشنهادات جدید توکن (در حال حاضر، ما از پروتکل بلا پشتیبانی می کنیم، بال و فلامینگو) که بازده سالانه بالقوه را تا 74.11 درصد افزایش می دهند.

18. BSwap. این محصول استخر سازنده بازار خودکار (AMM)، اولین در نوع خود برای یک صرافی متمرکز، به کاربران امکان می دهد توکن ها را برای کسب درآمد آسان و نقدینگی فوری جمع آوری کنند. همه شرکت‌کنندگان از فعالیت‌های معاملاتی درون این استخر نقدینگی، که در حال حاضر از استیبل کوین‌های زیر پشتیبانی می‌کند، درآمد کسب می‌کنند: USDT، BUSD، USDC، و DAI. این پلتفرم ویژگی های درآمدی یک استخر DeFi را با راحتی و امنیت بایننس ترکیب می کند.

19. DeFi Staking. با این ویژگی، بایننس به کاربرانی که شرکت در راه‌حل‌های DeFi خاصی را انتخاب می‌کنند، درآمد اعطا می‌کند و بار انتقال وجه به کانال‌های پیچیده را کاهش می‌دهد. کاربران DeFi staking به 16.40% در بازده تخمینی سالانه دسترسی دارند.

آینده: تقویت DeFi و اتصال همه بلاک چین ها

در سال 2020، همه شاهد ظهور DeFi به عنوان یک نیروی برجسته در ارائه فرصت های درآمد بودند. DeFi با نوآوری های مختلفی که روش بهتری برای اجرای خدمات مالی نشان می دهد، طرز تفکر مصرف کنندگان در مورد امور مالی را متحول می کند.

منبع: Adobe/Aleksandra Sova

بایننس در حمایت از انقلاب DeFi، و در راستای تعهد ما به ایفای نقشی محوری در رشد ارزهای دیجیتال، با جامعه DeFi برای راه‌اندازی زنجیره هوشمند بایننس همکاری کرد. این بلاک چین قرارداد هوشمند جدید، ایجاد راه حل های DeFi بیشتر را به شیوه ای مقرون به صرفه و با کارایی بالا امکان پذیر می کند.

بایننس همچنین یک صندوق شتاب دهنده DeFi صد میلیون دلاری راه اندازی کرد که از طریق آن قصد دارد به نوآوران بیشتر در ایجاد راه حل های DeFi بیشتر، مانند پلتفرم هایی برای وام دهی غیرمتمرکز، کشاورزی بازده و تجارت، در زنجیره هوشمند بایننس کمک کند.

با این حرکات، صرافی قصد دارد پل DeFi و CeFi (مالی متمرکز) را ایجاد کند، در حالی که فرصت های درآمد بیشتری را برای همه ارائه می دهد، مانند:

20. Binance DEX. قبل از اینکه DeFi به یک اصطلاح شناخته شده تبدیل شود، بایننس DEX از آوریل 2019 به عنوان پلتفرمی برای فهرست کردن و معامله توکن های رمزنگاری فعالیت می کرد. این سرعت تبادل بایننس را با مزایای یک پروتکل غیرمتمرکز ترکیب کرد. انتظار می رود بایننس DEX با بیش از 140 جفت معاملاتی و 114 میلیون تراکنش پردازش شده، نقشی کلیدی در جنبش DeFi در حال انجام داشته باشد.

21. BNB. به لطف راه‌اندازی زنجیره هوشمند بایننس، توکن اصلی زنجیره بایننس اکنون دارای مکانیزم سهامداری است. در حال حاضر، دارندگان BNB نقش کلیدی در تقویت زنجیره هوشمند بایننس دارند و با افزایش سرمایه خود از طریق سهامداری از این فرآیند سود می برند.

22. BUSD. استیبل کوین ها در بسیاری از فعالیت ها در اکوسیستم DeFi مهم هستند. BUSD، استیبل کوین بایننس با دلار آمریکا، در چند ماه گذشته با شرکای مختلف کار کرده است تا فرصت‌های کسب درآمد مانند کشاورزی بازده و سایر خدمات DeFi را با استفاده از این توکن باز کند. انتظار می رود BUSD در آینده در سرویس های DeFi بیشتری ارائه شود.

برای اکثر کاربران کریپتو، سفر کریپتو آنها با خرید ارز دیجیتال و تجارت شروع می شود. با این حال، بایننس کار می کند تا اطمینان حاصل کند که سفر آنها با خدمات مالی ارز دیجیتال بیشتر ادامه خواهد یافت، و در نهایت به یک اکوسیستم مالی جامع تر تبدیل می شود که در آن محصولات رمزنگاری متمرکز و غیرمتمرکز با یکدیگر همکاری می کنند تا آزادی مالی بیشتری را آزاد کنند.

بازار فارکس یا ارز دیجیتال؟

بازار فارکس یا ارز دیجیتال چیست چقدر با این بازار ثروت آفرین آشنایی دارید؟ سود، سود، سود – تریدرها فقط دنبال همین هستند، درست است؟ تنها در دهه گذشته، فضاهای تجاری اطراف ما بسیار تکامل یافته اند. بنابراین برای ورود به این بازار سودآور لازم است با آگاهی کامل قدم بردارید. در این مقاله همه چیز درمورد بازار فارکس و ارز دیجیتال را شرح داده ایم:

ترید فارکس یا ارز دیجیتال

اما ترید فارکس یا ارز دیجیتال چیست؟ بازار ارز (فارکس) یکی از بزرگترین و نقدشونده ترین بازار جهان است. این بازار یک پلتفرم جهانی و غیرمتمرکز برای ترید ارزهای جهانی است.

این بازار متشکل از بانک‌ها، مشاغل، سرمایه گذاران خرد و موسسات مالی است. این طرفین روزانه ۵.۳ تریلیون دلار به امید کسب سود مبادله می‌کنند.

بازار ارز در قرن نوزدهم به دلیل ایجاد استاندارد طلا (یک سیستم پولی که در آن فیات یک کشور مستقیماً با طلا مرتبط است) و متعاقب آن استقرار دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره جهانی ظهور کرد.

ما اکنون فارکس را به عنوان بازاری می‌شناسیم که در آن تغییرات سریعی رخ می‌دهد و پرنوسان است. این بازار در دهه‌های گذشته، به خوبی تریدرها را به خود جذب کرده است. زیرا همانطور که همه می‌دانیم، نوسان‌ها می‌توانند فرصت‌های پول سازی باورنکردنی را فراهم می‌کند.

نوسانات بازار فارکس ارتباط زیادی با اخبار اقتصادی و سیاسی دارد. از آنجایی که ترید فارکس اساساً به معنای ترید ارزهای ملی مختلف است، بنابراین، قدرت اقتصاد یک کشور و روابط بین المللی آن می‌تواند نقش مهمی‌در ارزش پول آن کشور ایفا کند. به همین منظور، تریدرهای فارکس نه تنها به چارت‌ها و نمودارها نگاه می‌کنند، بلکه ممکن است گزارش‌های تولید ناخالص داخلی، تقویم‌های اقتصادی و درگیری‌های جهانی فعلی را نیز بررسی کنند.

بازار فارکس ۲۴ ساعت شبانه روز و ۵ روز هفته کار می‌کند و عمدتاً با معاملات غیرمتمرکز و خارج از بورس (OTC) سروکار دارد.

ترید ارز دیجیتال چیست؟

برخلاف بازار فارکس، بازار کریپتو هنوز جوان است – فقط کمی‌بیش از ۱۱ سال از عمر آن می‌گذرد. رمزارزها، طبق تعریف، دارایی‌های دیجیتال هستند، بنابراین بازار منحصراً با دارایی‌های دیجیتال سر و کار دارد.

بازار ارز‌دیجیتال در دهه اخیر به دلیل ظهور آلت‌کوین‌های مختلف و ایجاد بسیاری از صرافی‌ها و بازارهای برجسته به سرعت شکوفا شده است.

در مقایسه با میانگین روزانه ۵.۳ تریلیون دلاری فارکس، حجم روزانه بازار ارزدیجیتال در حدود ۱۰۰ میلیارد دلار است که در مقایسه با فارکس ضعیف است، اما ۱۰۰ میلیارد دلار هنوز هم پول زیادی است. بخش زیادی از این پول از طریق صرافی‌ها معامله می‌شود. اگرچه امکان ترید OTC برای ارزدیجیتال وجود دارد، اما استفاده از صرافی‌ها همچنان برجسته ترین راه برای ترید بیتکوین و سایر ارزهای دیجیتال است.

مبادلات رمزنگاری همیشه باز هستند — ۲۴/۷/۳۶۵. با این حال، مقررات معاملاتی این صرافی‌ها بسته به قوانین و نحوه درک کشورهای مختلف، متفاوت است.

ارزهای دیجیتال به پرنوسان بودن مشهور هستند. همین عامل می‌تواند آنها را به عنوان فرصت‌های سرمایه گذاری جذاب کند.عوامل زیادی مانند عرضه و تقاضا، مقررات و ادراک رسانه، بر قیمت یک ارز دیجیتال تأثیر می‌گذارد.

در مقایسه با تریدرهای فارکس، تریدرهای رمزارز کمتر عناوین اخبار را دنبال می‌کنند. در عوض، بیشتر به چارت‌ها، نمودارها و تحلیل تکنیکال توجه دارند.

ویژگی‌های اساسی هر بازار

قبل از اینکه به مقایسه عمیق بین این دو بپردازیم، اجازه دهید ابتدا ویژگی‌های اساسی هر بازار را بررسی کنیم.

بازار فارکس	بازار ارز دیجیتال	هر دو بازار
بازار فارکس نقدینگی بسیار بالایی دارد	بازار ارز دیجیتال احتمال برخورداری از فرصت‌های سود قابل ملاحظه بالقوه را فراهم می‌کند.	در هر دو بازار شاهد نوسانات شدیدی هستند.
بازار فارکس به شدت تحت تاثیر رویدادهای جهانی است	بازار ارز دیجیتال برای همگان در دسترس است.
بازار فارکس امکان اهرم ترید ۵۰:۱ را فراهم می‌کند	امکان انجام تراکنش‌های مقرون به صرفه تر در بازار ارز دیجیتال وجود دارد.
در بازار فارکس سقف عرضه ای وجود ندارد	بیشتر ارزهای دیجیتال عرضه محدودی دارند.

شباهت‌های بازار فارکس و بازار ارز دیجیتال

به راحتی می‌توان شباهت‌های بین این بازارها را دید. به طور کلی، آنها سه شباهت عمده دارند:

معاملات ارزها

در این بازارها به جای ترید سایر کالاهای ملموس، عمدتا ارزها ترید می‌شوند. اگرچه عنوان “ارز” به همه دارایی‌های دیجیتال اطلاق نمی‌شود، اما به نظر می‌رسد بسیاری از ارزهای دیجیتال از همین مدل تقلید می‌کنند.

طیف گسترده ای از بازیکنان

بازیکنان در هر دو بازار نیز از افراد مشتاق گرفته تا موسسات مالی بزرگ را شامل می‌شوند که هدف همه آنها کسب درآمد از نوسانات است.

دخالت فناوری

آخرین تشابه قابل توجهی این دو بازار، ادغام فناوری آنها در عملیات روزانه است – به طور عمده کامپیوتر و اینترنت. اگرچه فارکس قبل از عصر اینترنت به صورت حضوری برگزار می‌شد، اما ادغام آن با فناوری باعث انفجار آن بازار شد (به نحوی خوب).از طرفی دیگر، به دلیل دیجیتالی بودن رمزارزها، هیچ راهی برای معامله آنها بدون اتصال به اینترنت وجود ندارد.

تفاوت‌های بازار فارکس و بازار ارز دیجیتال

علیرغم سه شباهت عمده ذکر شده در بالا، این دو بازار همچنان تفاوت‌های اساسی با یکدیگر دارند:

معاملات صرافی در مقابل معاملات OTC

اکثر تریدرهای فارکس از معاملات OTC استفاده می‌کنند، در حالی که تریدرهای ارز دیجیتال از صرافی‌ها استفاده می‌کنند.

برای معاملات OTC اغلب باید از یک کارگزار برای تسهیل ترید استفاده کرد. اگرچه تریدرها می‌توانستند مستقیماً به بازار بروند، اما این بازار بسیار تنظیم شده است. این امر باعث شد که استفاده از کارگزاری‌ها برای تریدرها و سرمایه گذاران ساده تر باشند. نکته منفی این است که کارگزار از درآمد شما کم می‌کند، و این میزان درصد به عواملی مانند مؤسسات درگیر، شرایط فعلی بازار و جفت معاملاتی که انتخاب می‌کنید بستگی دارد.

از سوی دیگر، ترید صرافی ابزار مناسب تری برای خرید برای بازار ارز دیجیتال است. صرافی‌های سنتی بیت کوین اغلب به عنوان یک واسطه عمل می‌کنند، بنابراین آن‌ها هم درصدی را به عنوان فی برداشت می‌کنند. با این حال، این کارمزدها معمولا کمتر از بازار فارکس هستند زیرا نرخ‌های ثابتی هستند که به همه معاملات اعمال می‌شود. این شرایط تجارت را ساده می‌کند، اما امکان مذاکره این درصد نیز وجود ندارد و تنها راه این است که با شرایط صرافی موافقت کنید.

اخیراً، شکل جدیدی از ترید رمزارز ظهور کرده است: ترید نظیر به نظیر(P2P). بازارهای بیت‌کوین P2P مانند Paxful، در مقایسه با صرافی‌های بیت کوین سنتی، به عنوان یک واسطه عمل نمی‌کنند. در عوض، پلتفرم‌ها به خریداران و فروشندگان این امکان را می‌دهند که معاملات خود را با طیف گسترده‌ای از گزینه‌های پرداخت تکمیل کنند. این شکل جدید معاملاتی به کاربران امکان برخورداری از آزادی مل برای تعیین کارمزدهای پایین‌تر می‌دهد.

ارزهای جهانی ≠ ارزهای دیجیتال

همانطور که قبلا ذکر شد، ارزهای جهانی رابطه مستقیمی‌با عوامل کلیدی یک کشور خاص دارند – قدرت اقتصاد آنها، عملکرد آنها در برابر سایر کشورها، و غیره. این بازارها توسط دولت‌ها و موسسات مالی تنظیم می‌شوند، بنابراین همیشه آخرین نرخ‌های ارز را بررسی کنید.

رمزارزها به نوعی برعکس هستند. اگرچه برخی از آنها را می‌توان به دارایی‌های دیگر متصل کرد، اما اکثر آنها اینطور نیستند. در عوض، عواملی مانند سودمندی آنها و آینده نگری سرمایه گذاران می‌توانند راه‌هایی برای تعیین ارزش آن‌ها باشند. این بدان معناست که در بسیاری از موارد، ارزش یک ارز دیجیتال می‌تواند به میزان زیادی به قابلیت استفاده آن بستگی داشته باشد. با این حال، رقابت در این فضا شدید است و پروژه‌های متعددی در تلاش برای تحقق یک هدف هستند.

شرکت سهامی عام (Public Company)

شرکت سهامی عام (public company) شرکتی است که سهامداران آن نسبت به بخشی از دارایی ها و سود شرکت، ادعا دارند. مالکیت یک شرکت سهامی عام از طریق معاملات آزاد سهام در صرافی ها یا بازارهای فرابورس (OTC)، بین سهامداران عمومی توزیع می شود. بسیاری از آمریکایی‌ها مستقیماً در شرکت‌های سهامی عام سرمایه‌گذاری می‌کنند، و اگر شما دارای برنامه بازنشستگی یا مالک یک صندوق مشترک هستید، احتمالاً این طرح یا صندوق دارای سهام شرکت‌های سهامی عام است.

شرکت سهامی عام چیست؟

شرکت سهامی عام (public company) شرکتی است که سهامداران آن نسبت به بخشی از دارایی ها و سود شرکت، ادعا دارند. مالکیت یک شرکت سهامی عام از طریق معاملات آزاد سهام در صرافی ها یا بازارهای فرابورس (OTC)، بین سهامداران عمومی توزیع می شود.

بسیاری از آمریکایی‌ها مستقیماً در شرکت‌های سهامی عام سرمایه‌گذاری می‌کنند، و اگر شما دارای برنامه بازنشستگی یا مالک یک صندوق مشترک هستید، احتمالاً این طرح یا صندوق دارای سهام شرکت‌های سهامی عام است.

نکات مهم

• شرکت سهامی عام، شرکتی است که سهامداران آن نسبت به بخشی از دارایی ها و سود شرکت، ادعا دارند.
• مالکیت یک شرکت سهامی عام از طریق معاملات آزاد سهام در صرافی ها یا بازارهای فرابورس (OTC)، بین سهامداران عمومی توزیع می شود.
• یک شرکت سهامی عام علاوه بر معاملات اوراق بهادار خود در بورس های عمومی، موظف است به طور منظم اطلاعات مالی و تجاری خود را در اختیار عموم قرار دهد.

سیاست کمپانی

یک شرکت سهامی عام علاوه بر معاملات اوراق بهادار خود در بورس های عمومی، موظف است به طور منظم اطلاعات مالی و تجاری خود را در اختیار عموم قرار دهد. اگر شرکتی الزامات گزارش دهی عمومی را داشته باشد، توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) یک شرکت سهامی عام در نظر گرفته می شود.

درک شرکت سهامی عام

بیشتر شرکت های سهامی عام زمانی شرکت های خصوصی بودند. شرکت های خصوصی متعلق به بنیانگذاران، مدیریت یا گروهی از سرمایه گذاران خصوصی هستند. شرکت های خصوصی نیز هیچ الزامی برای گزارش دهی عمومی ندارند. یک شرکت موظف است زمانی که هر یک از این معیارها را برآورده کرد، با الزامات گزارش دهی عمومی مطابقت داشته باشد:

• فروش اوراق بهادار در یک عرضه اولیه عمومی (IPO)
• پایگاه سرمایه گذار آنها به اندازه مشخصی می رسد
• داوطلبانه در کمیسیون بورس اوراق و بهادار ثبت نام کند

عرضه اولیه عمومی، به فرآیندی اطلاق می شود که طی آن یک شرکت خصوصی سهام خود را به عموم عرضه می کند. یک شرکت قبل از عرضه اولیه عمومی، به عنوان شرکت خصوصی در نظر گرفته می شود. انتشار سهام برای عموم از طریق عرضه اولیه عمومی برای یک شرکت بسیار مهم است زیرا منبع سرمایه برای رشد آنها را فراهم می کند.

به منظور تکمیل یک عرضه اولیه عمومی، یک شرکت باید الزامات خاصی را برآورده کند. باید هم مقررات تعیین شده توسط قانون گذاری ها و هم کمیسیون بورس اوراق و بهادار را براورده کند. یک شرکت معمولاً یک بانک سرمایه گذاری را استخدام می کند تا عرضه اولیه عمومی خود را بازاریابی کند، قیمت سهام خود را تعیین کند و تاریخ انتشار سهام خود را تعیین کند.

هنگامی که یک شرکت عرضه اولیه عمومی منتشر میکند، معمولاً به سرمایه گذاران خصوصی فعلی خود پرمیوم سهام را به عنوان پاداش برای سرمایه گذاری در شرکت ارائه می دهد. نمونه‌هایی از شرکت‌های سهامی عام عبارتند از شرکت شورون، شرکت گوگل، و شرکت پروکتور و گمبل.

نکته: کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) بیان می کند که هر شرکتی در ایالات متحده با 2000 یا بیشتر سهامدار (یا 500 سهامدار یا بیشتر که سرمایه گذاران معتبر نیستند) باید در SEC به عنوان یک شرکت سهامی عام ثبت نام کنند و استانداردها و مقررات گزارشگری خود را رعایت کنند.

مزایای شرکت های سهامی عام

شرکت های سهامی عام مزایای خاصی نسبت به شرکت های خصوصی دارند. شرکت های سهامی عام به بازارهای مالی دسترسی دارند و می توانند با فروش سهام یا اوراق قرضه برای توسعه و سایر پروژه ها پول جمع آوری کنند. سهام، اوراق بهاداری است که نشان دهنده مالکیت بخشی از یک شرکت است.

فروش سهام به بنیانگذاران یا مدیریت ارشد یک شرکت اجازه می دهد تا بخشی از سهام خود در شرکت را نقد کنند. اوراق قرضه شرکتی، نوعی وام است که توسط شرکت به منظور افزایش سرمایه صادر می شود. سرمایه‌گذاری که اوراق قرضه شرکتی را خریداری می‌کند، در ازای پرداخت‌ بهره، به شرکت وام می‌دهد. در برخی موارد، این اوراق ممکن است به طور فعال در بازار ثانویه نیز معامله شوند.

برای اینکه یک شرکت به تجارت عمومی تبدیل شود، باید به سطح مشخصی از اندازه عملیاتی و مالی و موفقیت دست یافته باشد. بنابراین، یک شرکت سهامی عام بودن که سهام شما در بازار عمده ای مانند بورس نیویورک معامله می شود، تأثیری دارد.

معایب شرکت های سهامی عام

با این حال، امکان دسترسی به بازارهای سرمایه عمومی نیز با افزایش نظارت قانون گذاری، تعهدات گزارشگری اداری و مالی، و آیین‌نامه‌های حاکمیت شرکتی همراه است که شرکت‌های سهامی عام باید از آنها پیروی کنند. این امر همچنین منجر به کنترل کمتر صاحبان عمده و بنیانگذاران شرکت می شود. علاوه بر این، هزینه های قابل توجهی برای انتشار عرضه اولیه عمومی وجود دارد (بدون ذکر هزینه های حقوقی، حسابداری و بازاریابی مداوم برای حفظ یک شرکت سهامی عام).

شرکت های سهامی عام باید استانداردهای گزارش‌دهی اجباری را که توسط نهادهای سهامی عام تنظیم می‌شود، رعایت کنند و باید گزارش‌های خود را به‌طور مداوم به کمیسیون بوری اوراق و بهادار ارسال کنند. کمیسیون بوری اوراق و بهادار الزامات گزارشگری سختگیرانه ای را برای شرکت های سهامی عام تعیین می کند. این الزامات شامل افشای عمومی صورتهای مالی و گزارش مالی سالانه – به نام فرم 10-K – است که خلاصه‌ی جامعی از عملکرد مالی یک شرکت ارائه می دهد.

شرکت‌ها همچنین باید گزارش‌های مالی سه‌ماهه – به نام فرم 10-Q- و گزارش‌های جاری در فرم 8-K را ارسال کنند تا در صورت وقوع رویدادهای خاص، مانند انتخاب مدیران جدید یا تکمیل یک خرید، گزارش دهند.

این الزامات گزارش دهی توسط قانون Sarbanes-Oxley، مجموعه ای از اصلاحات با هدف جلوگیری از ارائه گزارش تقلبی، ایجاد شد. علاوه بر این، سهامداران واجد شرایط حق دریافت اسناد و هشدار های خاص در مورد فعالیت های تجاری شرکت را دارند.

در نهایت، یک شرکت سهامی عام، باید پاسخوی سهامداران خود باشد. سهامداران، هیئت مدیره ای را انتخاب می کنند که از طرف آنها بر عملیات شرکت نظارت می کند. علاوه بر این، برخی فعالیت‌ها (مانند ادغام و تملک و برخی تغییرات و اصلاحات ساختار شرکتی) باید برای تأیید سهامداران مطرح شوند. یعنی سهامداران می توانند بر بسیاری از تصمیمات شرکت کنترل داشته باشند.

ملاحضات خاص

تغییر از شرکت سهامی عام به شرکت خصوصی

ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که یک شرکت سهامی عام دیگر مایل نباشد در مدل کسب و کار مورد نیاز یک شرکت سهامی عام فعالیت کند. دلایل زیادی وجود دارد که چرا یک شرکت سهامی عام تصمیم میگیرد به شرکت خصوصی تغییر کند. یک شرکت ممکن است تصمیم بگیرد که الزامات قانونگذاری پرهزینه و زمان‌بر یک شرکت سهامی عام را رعایت نکند، یا ممکن است شرکتی بخواهد منابع خود را برای اختصاص به تحقیق و توسعه (R&D)، مخارج سرمایه‌ای و تامین مالی طرح های بازنشستگی برای کارکنان خود، آزاد کند.

هنگامی که یک شرکت به شرکت خصوصی تغییر میکند، معامله «کل سهام» ضروری است. در معامله «کل سهام»، یک شرکت سهامی خاص، یا کنسرسیومی از شرکت های سهامی خاص، تمام سهام موجود شرکت سهامی عام را خریداری می کند یا به دست می آورد. گاهی اوقات این امر مستلزم آن است که شرکت سهامی خصوصی از یک بانک سرمایه گذاری یا نوع دیگری از وام دهنده که می تواند وام های کافی برای کمک به تأمین مالی معامله ارائه دهد، تأمین مالی اضافی را تأمین کند. پس از تکمیل خرید تمام سهام موجود، شرکت از بورس اوراق بهادار مرتبط، حذف شده و خصوصی میشود.